zondag 16 november 2014

Trip 16 : Koksijde, Steenkerke, Oeren, Hoogstade, Houthulst


Datum : 16/11/2014
Begraafplaatsen : Coxyde Military Cemetery, Steenkerke Belgian Military Cemetery, Belgische Militaire Begraafplaast van Oeren, Hoogstade Belgian Military Cemetery, Belgische Militaire Begraafplaats van Houthulst.
Afstand : 160 Km
Weer : Zwaar bewolkt
Deelnemers : Stuart Jervis, Kurt van Looke
Volgers : Wilfried du Bois de Nevele


Info :

Een week na de 11 november herdenkingen en ceremoniën was het voor ons terug tijd om terug op tocht te gaan. Een onschuldige kinderhand had reeds een tijdje terug voor vandaag Trip 16 getrokken, welke ons liet weten dat het een rit ging worden langs voornamelijk Belgische militaire begraafplaatsen.
Een kleine vijf minuten na 9u vertrokken we onder een zwaar bewolkte hemel met af en toe wat lichte regen richting Koksijde. Tijdens de rit overliepen we enkele aandachtspunten en algauw reden we voorbij de militaire basis van Koksijde welke ons liet weten dat we bijna op onze eerste bestemming waren.



Vijf minuten voor de voorziene aankomsttijd  parkeerden we de wagen op de 'only for CWGC service vehicles'  ingang aangezien we niet direct konden parkeren in de buurt. Alles werd zo een beetje in gereedheid gebracht en onze volger voor vandaag Wilfried, werd beladen met enkele attributen om mee te dragen. Na het klaarmaken van onze pipes werden deze getuned aan de auto en konden we mooi op tijd de Coxyde Military Cemetery oplopen. Een smal pad van ongeveer een honderd meter bracht ons aan de ingang van de begraafplaats.
Hoewel het niet regende was de lucht en omgeving heel vochtig en nat zodat een canvaszeil was meegebracht waarmee we onze pipes konden inpakken om ze toch iets of wat te beschermen tegen de vochtige omgeving terwijl we bezig waren met ons andere werk.








Coxyde Military Cemetery is de grootste Britse militaire begraafplaats aan de Belgische kust. Ze telt 1517 graven van de Eerste en 155 van de Tweede Wereldoorlog en ligt zo'n kleine kilometer ten noord-westen van Koksijde dorp. Koksijde lag tijdens de Eerste Wereldoorlog op een relatief veilige afstand van zo'n 10 km achter het front en werd gebruikt als rustplaats voor de troepen. De begraafplaats werd aanvankelijk aangelegd door de Fransen. In juni 1917 losten de Britten de Fransen hier af en zij gebruikten de begraafplaats verder. Het werd de belangrijkste Britse begraafplaats in de omgeving. In december keerden de Fransen terug in de sector en ook zij namen de begraafplaats weer in gebruik. In 1918 werden ook Britse gesneuvelden van de zeemachtbasissen bij Duinkerke hier begraven. Na de oorlog werden hier nog 44 gesneuvelden bijgezet die afkomstig waren uit verspreide graven en uit kleinere ontruimde begraafplaatsen in de omgeving. 25 graven waren afkomstig uit Oosthoek Military Cemetery in Adinkerke en 19 graven uit Furnes Road British Cemetery in Koksijde. De Franse graven werden weggehaald. Onder de 1517 slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog zijn er 1453 Britten (waaronder 9 niet geïdentificeerde), 15 Canadezen, 18 Australiërs, 19 Nieuw-Zeelanders, 2 Zuid-Afrikanen en 10 Duitsers (waaronder 6 niet geïdentificeerde). De begraafplaats werd in 2009 beschermd als monument.


Veel graven bleken in herstelling te zijn. Uiteindelijk bleek dat een omgewaaide boom  de oorzaak was.



We liepen verder de begraafplaats op opzoek naar de enkele graven die we hadden uitgekozen voor 'de man of het verhaal achter de steen'. Stuart had zoals gewoonlijk alle gezochte graven tijdens de voorbereidingen keurig genoteerd zodat we niet lang dienden te zoeken naar een bepaald graf. Tijdens de voorbereiding viel het ons op dat enkel plot 1 een rij I had, alle andere rijen hadden deze niet. Het sprong direct van de letter 'H' naar de letter 'J'. Dit bleek ook te kloppen op de begraafplaats. Het viel ons op dat hier verschillende 'Air men' of piloten zijn begraven en dat verschillende grafstenen voor herstelling waren weggenomen (blijkbaar was een omgewaaide boom de oorzaak), eveneens troffen we hier ook 3 graven aan 'Shot at Down' - geëxecuteerd.
Private Harry Caw. Service Number 43192 16th Bn. Highland Light Infantry. Gesneuveld 15 september 1917, 19 jaar. 
Plot III Rij H Graf 19.

Lieutenant Ralph Dorschel Doughty MC (Military Cross). 3rd A.F.A. Bde Australian Field Artilery. 
Gesneuveld 25 juli 1917. Hij werd 26 jaar. Zijn verhaal en dagboeken vind je terug op volgende link http://www.thekivellfamily.co.nz/family_pages/ralphs_diaries/Ralph_Doughty.html . Plot I Rij F Graf 20.
Sapper Thomas Freeman. Service Number 28352 1st Signal Coy. Royal Engineers. Gesneuveld 11 juli 1917, 22 jaar. 
Plot I Rij G Graf 14. 

Corporal John Hempsall. Service Number 19840. “D” Bty. 168th Bde. Royal Field Artilery. Gesneuveld 12 juli 1917. 
Plot I Rij I Graf 22.

Lieutenant Thomas Ernest Hulme. Naval Siege Bty. Royal Marine Artillery. Hulme was schrijver en poëet. Hij ging in 1914 vrijwillig in dienst eerst bij de Honourable Artillerie Company en later bij de Royal Marine Artillery. Tijdens de oorlog bleef hij schrijven onder de namen “North Staffs en “ A Notebook”. In 1916 raakte hij gewond maar in 1917 was hij terug aan het front waar hij sneuvelde ten gevolge van een bom inslag. Schrijver Robert Ferguson beschreef in 2002 in zijn “The Short Sharp Life of T.E. Hulme” het moment van Hulme’s dood: “ On 28 September 1917, four days after his thirty-fourth birthday, Hulme suffered a direct hit from a large shell which literally blew him to pieces. Apparently absorbed in some thought of his own he had failed to hear it coming and remained standing while those around threw themselves flat on the ground. What was left of him was buried in the Military Cemetery at Koksijde, West-Vlaanderen, in Belgium where — no doubt for want of space — he is described simply as 'One of the War poets’.” Zijn graf vind je terug in Plot IV Rij C Graf 2

Corporal Edward Imms. Service Number L/11923. “C” Bty. 168th Bde. Royal Field Artillery. 
Hij kreeg onlangs nog bezoek van familie. Gesneuveld 15 juli 1917, 38 jaar. Plot I Rij G Graf 40.

Gunner Reginald Kelly. Service Number 31419. 16th Bty. 6th A.F.A. Bde. Australian Field Artillery. 
Gesneuveld 22 augustus 1917. Plot III Rij B Graf 9.


Private William Wycherley. Service Number 2064. 2nd Bn. Manchester Regiment. 
Shot at Dawn (Desertion) 12 september 1917, 24 jaar. Plot III Rij G Graf 6.

Serjeant George Leonard Pond DCM (Distinguished Conduct Medal). Service Number 47993. 54th Bty. 39th Bde. 
Royal Field Artillery. Gesneuveld 10 juli 1917. Plot I Rij G Graf 27.

Rifleman Frank William Cheeseman. Service Number R/24441. 14th Bn. King’s Royal Rifle Corps. 
Shot at Dawn (Desertion) 20 oktober 1917, 29 jaar. Plot IV Rij G Graf 23.

Sapper Arthur Philip Oyns. Service Number 94236. 50th Field Searchlight Coy. Royal Engineers. 
Shot at Dawn (Murder) 20 oktober 1917, 31 jaar. Plot IV Rij G Graf 24.

Private J Hagar. Service Number 202731. 2nd Bn. King’s Own Yorkshire Light Infantry. 
Hij probeerde in dienst te gaan op zijn 16de, maar werd geweigerd. 
Vanaf het moment dat hij 17 werd ging hij toch in dienst en vertrok naar Frankrijk in juni 1917. 
Hij sneuvelde op 2 oktober 1917 bij het verlaten van de loopgraaf. 
Zijn graf vind je terug in Plot IV Rij E Graf 7.

Serjeant James John Arthur Finch MM (Military Medal). Service Number 57575. 
51st Bty. 39th Bde. Royal Field Artillery. Gesneuveld 28 september 1917, 26 jaar. Plot IV Rij C Graf 9.

Lieutenant Horace Michael Hynman Allenby MC (Military Cross). “T” Bty. Royal Horse Artillery. 
Hij was de enige zoon van Field Marshal Sir Edmund Henry Hynman Allenby, 1st Viscount Allenby of Megiddo en Adelaide M. Allenby, Viscountess Allenby of Megiddo. 
Field Marshal Allenby leidde de Britse troepen in december 1917 tijdens de bevrijding van Jeruzalem op de Turken. Ltn. Allenby sneuvelde op 29 juli 1917 door een granaatscherf in het hoofd, dwars door zijn helm. 
Zijn graf vind je terug in Plot II Rij D Graf 1. 

Toen ons research en het nemen van enkele foto's erop zat maakten we ons klaar om onze tunes te gaan spelen op het midden van de begraafplaats. Een gezin die net was aangekomen hield ons nauwlettend in de gaten en kwam ook dichterbij toen we Flower of Scotland stonden te spelen. Na onze tweede tune, Amazing Grace, applaudisseerden ze en kwamen bij ons om een beetje uitleg vragen. 


Het bleek een Frans-talig gezin te zijn dat hier op tocht bleek te zijn langsheen verschillende WWI plaatsen. Terwijl Stuart met deze mensen stond te praten zagen we nog enkele mensen arriveren op de begraafplaats. Zo ook een heer, waarvan Kurt de naam vergat te vragen, die hier in de buurt woonde en zich intens bezig hield met deze begraafplaats. De man begon te vertellen en anekdotes op te halen van bepaalde mensen die hier lagen begraven dat we bijna niet konden volgen. Hij was de ideale gids die we nodig hadden, alleen heel spijtig dat we een strak tijdsschema hebben tijdens onze trips.  Zo vertelde de man over de Duitsers die hier onder 4 stenen lagen begraven, De Schotse families die hier nog regelmatig komen, over het hospitaal dat hier in de buurt stond tijdens WWI, over de 2 Zuid Afrikanen die hier eveneens begraven zijn, eveneens de verschillende andere nationaliteiten welke hier lagen. Over de 'Air men' wist deze man ons een merkwaardig verhaal te vertellen waar je eigenlijk niet bij stilstaat, omdat je eerder geneigd bent te denken aan de loopgravenoorlog als men over WWI praat. Kapitein Charles Hickey en onderuitenant Edward Matthey van de Royal Naval Air Service (RNAS, de luchtarm van de marine - (II. K. 11 en 12), kwamen om het leven toen hun toestellen, allebei Sopwith Camels, boven Nieuwpoort tegen elkaar botsten - ook zulke dingen gebeuren wel eens.


Captain Charles Robert Reeves Hickey DFC and Bar (Distinguished Flying Conduct and Bar). 
204th Sqdn 61st Wing Royal Air Force.
Second Lieutenant Schomberg Edward Matthey. 204th Sqdn. Royal Air Force.
Zij sneuvelden beide op 3 oktober 1918 toen hun vliegtuigen (beide Sopwith Camels) boven Nieuwpoort tegen elkaar botsten. Hickey werd 21 en Matthey 18. Zij liggen zij aan zij begraven in Plot II Rij K Graf 11 & 12. Met dank aan Luc Vanacker uit Koksijde. Hij kent de begraafplaats als zijn binnenzak en kwam op het geluid van onze pipes af. 
Zijn website is zeker een bezoekje waard. http://www.coxyde-mil-cem.be/index.php 

Private S Lyons. Service Number 3080. 17th Bn. Highland Light Infantry. Gesneuveld 12 juli 1917. Plot I Rij E Graf 34. Op de begraafplaats kwamen we Luc Vanacker tegen. Hij woont in de buurt en kent de begraafplaats als zijn broekzak. Hij was op het geluid van onze pipes afgekomen. Hij wist ons te vertellen dat onlangs een Schotse familie was langs geweest voor een bezoekje aan een familielid en vroeg ons te poseren bij het graf zodat hij het kon doorsturen naar de familie, wat we dan ook graag deden. Luc Vanacker heeft ook een eigen website die zeker een bezoekje waard is. 

Elke Commonwealth begraafplaats dient een 'Cross of Sacrifice' te hebben. Aangezien architect Edwin Lutyens niet opgezet was met de vorm van het kruis omdat het teveel verwijst naar het katholieke geloof, besloot hij het kruis achteraan de begraafplaats te zetten en koos hij voor het kleinste formaat mogelijk. Terwijl de grote normaal word bepaald door de grote van de begraafplaats. Hierdoor besloten we ons 'PRWWI In Remembrance' kruisje bij de 'Stone of Remembrance' te plaatsen tussen enkele andere kruisjes en poppy-kransen. De Stone of Remembrance is een gedenksteen ter nagedachtenis van de gesneuvelden. De steen werd ontworpen door Lutyens, daarom vind je hem op Coxyde Military Cemetery ook vooraan de begraafplaats. Het is een van de standaardgedenktekens op de Britse begraafplaatsen, naast of nabij het Cross of Sacrifice. Hij stelde dus een grote herdenkingssteen voor op een platform van drie tredes, met daarop een zinvolle inscriptie geschreven door Rudyard Kipling 'Their Name Liveth for Evermoren'. In tegenstelling tot het Cross of Sacrifice had de steen opzettelijk een neutrale vorm. Hoewel hij soms eens met een sarcofaag of een altaar werd vergeleken, was de vorm abstract bedoeld, zonder naar enige religie te verwijzen. Elke steen is 3,5 meter lang en 1,5 meter hoog.

Terwijl de man verder vertelde en ons rijkelijk overlaadde met de geschiedenis van bepaalde graven gingen we verder met onze bezigheden en voor we besloten de registers te ondertekenen. De laatste input bleek van enkele uurtjes voordien. De familie Kilsey - Richard uit Oxfordshire, Engeland bezocht ook deze ochtend Coxyde Military Cemetery. 






We namen afscheid van onze historicus die ons nog steeds rijkelijk overgoot met info maar we hadden echt niet langer de tijd om nog te blijven omdat we nog andere begraafplaatsen dienden aan te doen vandaag.  We verlieten deze mooi gelegen begraafplaats om 11u10 , nog steeds onder een grijze hemel, en vertrokken richting Steenkerke.
Om 11u20 arriveerden we zo'n 5 minuten later dan voorzien op de Belgische Militaire Begraafplaats van Steenkerke. De lucht was nog steeds heel vochtig en het mistige zette zich een beetje om in enkele druppels regen. Stuart begon al meteen met het fotograferen van het grondplan van de begraafplaats. Anders dan bij de CWGC waar je alle gegevens, grondplannetjes en veel meer gewoon van het internet kunt plukken vind men over onze eigen Belgische begraafplaatsen niks wat we beiden heel triest vinden. 




Met het plannetje dat Stuart had uitvergroot op zijn tablet kon hij makkelijker aan het werk om de graven te zoeken die we hadden uitgekozen voor 'de man of verhaal achter de steen', hetgeen vrij goed lukte. Terwijl we bezig waren met het fotograferen van de verschillende grafstenen arriveerden een 8-tal personen die over de begraafplaats wandelden en ons doen en laten in de gaten hielden. Hier vonden we ook nog enkele Heldehuldezerkjes. Een Heldenhuldezerkje is een grafsteen voor Vlaamse gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog waarvan de oorsprong ligt in de sociaal-culturele verhoudingen en religieuze omgeving aan het Belgische front. Oorspronkelijk zouden er meer dan 800 Heldenhuldezerkjes zijn verspreid over het front, maar in het verslagboek van de 6de IJzerbedevaart (1925) wordt een lijst van slechts 599 namen gepubliceerd. Hedendaags blijven er van het oorspronkelijk aantal nog circa 75 bewaard op diverse militaire begraafplaatsen.

We namen ook enkele foto's van foto's die her en der bij een grafsteen waren geplaatst door nabestaanden. De reden hiervoor was terug dezelfde al met de begraafplaatsplannetjes. Van vrijwel elke Commonwealth gesneuvelde vind je vrij snel foto's, levensloop, achtergrond ea... Terug van onze eigen Belgische gesneuvelden is maar bitter weinig te vinden. Heel triestig hoe men er hier in Belgë mee omgaat. 14 dagen aan een stuk van het paaltje naar de muur worden gestuurd opzoek naar enkele foto's en wat meer info of achtergrond van Belgische gesneuvelden. Triestig vinden we dat, eveneens hoe alle Belgische begraafplaatsen de laatste jaren volledig en in alle haast zijn opgepoetst, grafstenen gezandstraald, enz... Zo zagen we enkele graven waarvan het schildje met de Belgische driekleur scheef was bevestigd en zelf verschillende schildjes waar de lijm waarmee ze zijn vast gekleefd er met klodders van onderen puilt en niet eens de moeite is genomen om de randen proper te maken. We konden er maar een paar woorden voor vinden, Typisch Belgisch!



Het privé graf voor Soldaat 2de klas Joseph Henri Thomas Nouky Naus 1ste Jagers te Paard.
Gesneuveld 4 augustus 1918, 19 jaar. Graf 191.
Op het graf staat ook een herdenking aan zijn broer die in de tweede wereldoorlog verdween.

Luitenant Alfred Ballet. 11de Linieregiment. Gesneuveld 4 juli 1918, 36 jaar. Graf 10.

Luitenant Emile A J Brodhéoux. 12de Linieregiment. 
Na zes jaar gediend te hebben in Congo ging hij vrijwillig terug in dienst bij het uitbreken van de oorlog. 
Gesneuveld 6 juli 1915, 41 jaar. Graf 336.
Onderluitenant René F L M Carabin. 4de Linieregiment. Gesneuveld 17 juli 1916, 28 jaar. Graf 474.
Onder Luitenant Eduard De Waele. 6de Linieregiment. Gesneuveld 8 september 1918, 28 jaar. Graf 190.

Korporaal Jules Gheysen. 2de Linieregiment. Gesneuveld 10 juni 1916, 21 jaar. Graf 430.

Soldaat François Huysmans. 2de Linieregiment. Gesneuveld 1 juli 1916, 21 jaar. Graf 101.
Soldaat Marcel V Loonis. 24ste Linieregiment. Gesneuveld 3 novemember 1917, 25 jaar. Graf 77.
Soldaat Cyriel R Loonis. 24ste Linieregiment. Gesneuveld 30 oktober 1917, 23 jaar. Graf 76.
Twee broers. Ze vochten zij aan zij en stierven voor het vaderland op enkele dagen van elkaar. 
Ze rusten nu voor eeuwig naast elkaar.

Brancardier Célestin Léon Van Holen. Troupes Administrative - Service de Santé. 
Gesneuveld 24 juli 1917, 27 jaar. Graf 495.

Soldaat Joseph Gérard Victor Florent Van Houcke. 2de Linieregiment. 
Toen zijn oudste broer opgeroepen werd wilden Joseph en zijn tweelingbroer Gerard mee. Ze waren nog maar 16 jaar maar door de toestemming van hun vader mochten ze toch mee. Hij sneuvelde op 27 augustus 1916. Hij werd 18 jaar. 
Er staat een mooie tekst op het kaartje. 
"Op 't uiterst hoekje grond, waar nog ons kleuren wapperen, En waar de Noordzee kust 't nog vrij gebleven land, Daar viel hiij onder 't lood en stierf den dood der dapperen, Daar ligt hij onder 't kruis op 't eervol graf geplant!...". 
Graf 78.

Soldaat Alfons Verbruggen. 24ste Linieregiment. Gesneuveld 10 september 1917, 23 jaar. Graf 510.

We speelden onze tunes in het midden van de begraafplaats onder belangstelling van de mensen die de begraafplaats ook bezochten. Nadien kwamen ze even polsen en vroegen in gebrekkig Engels of we Schotten waren. Toen Stuart zei dat ze het ook in het Nederlands mochten doen bleken ze aangenaam verrast. Ze schrokken over het aantal begraafplaatsen dat je hier in België kan vinden en waren vol lof over ons project. Ze wensten ons nog veel succes en trokken verder op hun toch. Blijkbaar waren zij een of andere autoroute aan het volgen die hier passeerde. 


Even later besloten we ons 'PRWWI In Remembrance' kruisje ergens vooraan de begraafplaats te plaatsen en namen we de groepsfoto op de plaats waar onze tunes hadden gespeeld.
Niet veel later trokken we naar het wachthuisje vooraan op de begraafplaats waar we het register vonden.  Het register had een laatste input op 12 november 2014, helaas konden we met ons drie niet ontcijferen vanwaar deze mensen afkomstig waren.



We laadden alles in de wagen en maakten ons klaar voor de volgende begraafplaats op onze tocht. Het was ook hier dat we beiden blij waren dat we onze fleecevestjes hadden aangetrokken want hier in deze open vlakte sneed de koude wind behoorlijk. 

 Om 12u05 verlieten we de begraafplaats en reden in de richting van Oeren. Terwijl we daar naartoe reden zei Wilfried, onze volger voor vandaag die door omstandigheden meereed met ons in de wagen, dat we rechts dienden af te slaan op een bepaald kruispunt. Stuart en Kurt keken elkaar wat verward aan omdat de gps in de auto ons liet weten dat we links dienden af te slaan voor onze volgende bestemming. Ok, een probleem deed zich voor. Stuart die eveneens een wegwijzer had opgemerkt, militaire begraafplaats naar links sloeg links af en niet veel later stonden voor de ingang van de Belgische Militaire Begraafplaats Oeren. Volgens Wilfried had hij zich vergist bij het zien van de kerktoren omdat deze bijna gelijkend was op deze van Oeren. Wij dachten eerder dat het kwam door het jaren lang werken in een ploegensysteem.





De als monument beschermde Belgische militaire WOI begraafplaats van Oeren is gelegen rond de voormalige Sint-Apolloniakerk. Oeren leed fel onder de Eerste Wereldoorlog. In de zomer van 1915 ontstond de begraafplaats als tijdelijke noodoplossing. Na een veertigtal graven gedolven te hebben, besliste de militaire overheid om de lichamen voortaan te begraven in Adinkerke. De begrafenisplechtigheid vond wel nog plaats in Alveringem. In 1917 werd deze omslachtige methode opgegeven en kregen de gesneuvelden voortaan terug in Oeren een plaatsje. Uiteindelijk vonden 651 gesneuvelde militairen er een laatste rustplaats, waaronder enkele Franse artilleristen en 3 Duitsers. De Belgische militaire begraafplaats van Oeren wordt ook gekenmerkt door de aanwezigheid van een aantal heldenhuldezerkjes, die als het ware verwijzen naar enkele episodes in de ontstaansgeschiedenis van de Vlaamse Beweging. De begraafplaats telt nu nog slechts vijf heldenhuldezerkjes met Keltisch kruis.
In 1923 vond hier de vierde IJzerbedevaart plaats onder het thema "Eerherstel aan de geschonden graven". Vanaf het jaar hierop vonden alle IJzerbedevaarten in Diksmuide plaats. Veel gesneuvelden werden kort na de oorlog gerepatrieerd naar hun geboortestreek. Nu resten er nog 510 graven.
Naar aanleiding van de 90ste verjaardag van de wapenstilstand en de bescherming van de begraafplaats als monument, vond er op 11 november 2008 een eerste herdenkingsplechtigheid met verwanten van de gesneuvelden plaats. De herdenking met verwanten van de gesneuvelden vindt om de twee jaar plaats.







We wandelden deze mooie begraafplaats op en begonnen direct de uitgekozen graven op te zoeken, hetgeen vrij vlot verliep daar we op voorhand een plannetje doorgestuurd kregen van de Vrienden van Oeren (https://www.facebook.com/groups/166381898228/?fref=ts). Bij elk graf lag een bloem, een overblijfsel van de 11 november herdenking enkele dagen geleden. Wilfried vertelde ons dat er na de herdenkingsdienst bloemen worden neergelegd bij elk graf door de nabestaanden van de gesneuvelden die hier liggen begraven. Enkele vrijwilligers leggen bloemen neer bij de graven  waarvan er geen nabestaanden aanwezig zijn. Het was ook hier dat we het graf aantroffen van Emile Du Bois De Nevele, grootoom van onze volger Wilfried. We namen enkele extra foto's met Wilfried, trokken verder de begraafplaats over en merkten op de ook hier enkele mensen de begraafplaats betraden en ons doen en laten nauwlettend in de gaten hielden.



Soldaat Kamiel Janssens. 2de Jagers te Voet. Gesneuveld 22 oktober 1914, zo'n 20km van zijn woonplaats. 
Hij heeft de trieste eer de eerste gesneuvelde te zijn van de Militaire Begraafplaats Van Oeren. Hij werd 24 jaar. Graf 506.

1ste Bataljonsdokter Felix Julien Ernest Bastin. 8ste Artillerie. 
Hij krijgt ondanks zijn bescheiden afkomst toch de kans om voor arts te studeren. Nadat hij in dienst trad bij et Belgish Leger ontwikkelde hij zich verder tot chirurg en is hij van in het begin betrokken bij de oorlog. Op 4 november woedt er in de dodengang een verschrikkelijk bombardement. Felix was op die dag een gewonde soldaat aan het verzorgen toen niet ver van hen een obus insloeg. Hij werd op 7 november 1917 begraven op de Militaire begraafplaats van Oeren naast soldaat August Develer, waarschijnlijk de man wiens leven hij probeerde te redden. 
Er hangt een gedenkplaat voor Felix Bastin in de dodengang te Diksmuide. Felix Bastin werd 47 jaar. Graf 342.

Korporaal Emiel Karel Ferdinand Handrik Maria du Bois de Nevele. 
Jonkheer Emile du Bois de Nevele is een student van 1,69 meter groot met een blonde snor wanneer hij in 1913 als Milicien in het Begisch Leger in dienst gaat. Op 10 oktober 1917  wordt hij geraakt dooreen granaatscherf en sneuvelt. Hij werd op 12 oktober 1917 begraven in graf 211 te Oeren. Hij werd 24 jaar. Op de foto Wilfried du Bois de Nevele bij het graf van zijn grootoom. Wilfried is iemand die ons zoveel mogelijk probeert te volgen en helpen waar nodig. 
Hij kon dus niet ontbreken op deze tocht. 

Soldaat 2e Klas Jan Jozef De Deken. 1ste Linieregiment. Gesneuveld 30 oktober 1914, 28 jaar. 
Hij werd oorspronkelijk in Alveringem begraven maar rust nu in graf 278 te Oeren.
Sergeant Michel Jules De Bouver. 24ste Linieregiment. 
Nadat Michel in 1913 in dienst treed als beroepsvrijwilliger bij het Belgisch Leger, word hij op 12 augustus voor een eerste keer gewond bij de Slag der Zilveren Helmen. 
Hij sneuvelde op 7 juli 1917 en word op 9 juli 1917 begraven in graf 113 te Oeren. 
Men neemt aan dat Michel de gehurkte man is op de foto links onder. Deze foto werd waarschijnlijk genomen tijdens de verdediging van Antwerpen. Op de achtergrond staat waarschijnlijk de Onze-Lieve-Vrouw kathedraal van Antwerpen.

Soldaat Mautits Pieter De Caestecker. 4de Linieregiment. Sneuvelde 28 september 1918, 26 jaar.
Soldaat 2e Klas Jerome Sidon De Caestecker. 21ste Linieregiment. Sneuvelde 20 november 1917, 23 jaar.
Broers. Zij rusten nu zij aan zij in graven 412 en 413.


Soldaat 2e Klas Karel Lodewijk Weyn. Genie. 
Hij kreeg een stuk schrapnell vanahter in zijn hals bij het bouwen van een brug om Duitse posities in te nemen. 
Hij sneuvelde op 11 mei 1915. Hij werd 21 jaar. 
Karel werd oorspronkelijk begraven in Alveringem maar rust nu in graf 275 te Oeren.

Korporaal Jozef Constant Aloïs Sestig. 15de Linieregiment. Gesneuveld 10 oktober 1917, 24 jaar. Graf 241.

Soldaat Frans Eduard Dockx. Vervoerkorps - Lanciers. Gesneuveld 29 november 1917, 36 jaar. Graf 414. 

Korporaal Arnold Jozef De Donder. 2de Jagers te Voet. Gesneuveld 27 december 1917, 23 jaar. Graf 460.
Nabij de vlaggenmast vooraan de begraafplaats maakten we ons klaar om onze tune Flower of Scotland te spelen en besloten we nadien om Amazing Grace te spelen bij  het graf van Wilfried's grootoom, hetgeen heel erg werd geapprecieerd door Wilfried en Noeke die voor de gelegenheid meeluisterde door te telefoon omdat ze er door omstandigheden er helaas niet bij kon zijn. Nadien werd het PRWWI kruisje geplaatst nabij de vlaggenmast en werd in het wachthuisje het register ingevuld welke een laatste input had door de familie Verstuyft - Segers uit Turnhout op 15/11/2014.






Toen we terug bij de wagen waren besloten we om hier onze lunch te nuttigen en wonder boven wonder, het begon te druppelen, maar gelukkig was het van korte duur. Enkele sandwiches met voor de één een cola en de andere een kop koffie smaakte overheerlijk en was meer dan welkom. Om 13u25 verlieten we deze mooie locatie voor onze volgende bestemming in Hoogstade waar we een 10 minuten later zouden arriveren.

Nadat we de wagen hadden geparkeerd op de parking naast de Belgische Militaire Begraafplaats van Hoogstade merkten we op de we zo'n kleine 10 minuten voor liepen op schema wat ons goed stemde. We wandelden de in een rechthoek liggende en propere begraafplaats op en gingen zoals op elke voorgaande begraafplaats eerst het grondplan fotograferen.





Deze begraafplaats is vermoedelijk reeds in 1915 gestart in de nabijheid van het voormalige klooster en niet zo ver van de kerk. Op 26 april 1915 schreef een kloosterzuster over de aanleg van een 'nieuw kerkhof', waarbij 19 soldaten begraven werden. Tot aan het einde van de oorlog zouden hier begravingen plaatsvinden. De doden waren grotendeels afkomstig van het militaire hospitaal in het rustoord Clep, dat anderhalve kilometer verderop was. Toen dit militair hospitaal in januari 1915 werd opgericht, was het een Britse instelling ('Belgian Field Hospital'). Vanaf 15 mei 1916 was het een Belgisch militair hospitaal. Dokter Willems zou gedurende de ganse oorlog het hospitaal leiden. Na de oorlog vonden zowel ontgravingen en repatriëringen plaats als herbegravingen van lichamen die gevonden waren in de omgeving bij de effening van de frontstreek. In 1920-1921 telde deze begraafplaats 972 Belgische graven, 150 Franse en een aantal Britse en Duitse graven. Ook deze begraafplaats werd vermoedelijk in de periode 1924-1925 heraangelegd. In 1968 werd de Belgische militaire begraafplaats van Reninge ontruimd. 117 graven werden naar hier overgebracht en de rest naar West-Vleteren. Er liggen momenteel 825 doden begraven, waarvan 805 Belgen en 20 Britten. Zes Belgen liggen onder een Vlaamsgezind heldenhuldezerkje.



Soldaat Alfons Deleu. 6e Genie. Gesneuveld 10 januari 1916, 34 jaar. 
Hij werd eerst in Reninge begraven om dan in 1968 over gebracht te worden naar Hoogstade (nog zichtbaar op de zerk). Hij ligt onder één van de zes Heldenhuldezerkjes op Hoogstade Belgian Military Cemetery. Graf 472.


Ook op deze begraafplaats was reeds het nieuwe informatiebord van defensie geïnstalleerd waarop de info in vier verschillende talen stond. We begonnen met het fotograferen van de graven waarbij een foto door de nabestaanden was gezet, deze zouden we dan misschien wel kunnen gebruiken bij onze research. 

Soldaat 2e Klas Emiel Leonard Van Soye. 1ste Linieregiment. Gesneuveld 27 augustus 1916, 22 jaar. Graf 557.
Sergeant Andre Louis Julien Vandevyvere. 5de Linieregiment. Gesneuveld 22 december 1915, 21 jaar. Graf 425.

Soldaat Theodoor Vaesen. 2de Linieregiment. Hij geeft ons een belangrijke opdracht. 
Gesneuveld 2 december 1915, 21 jaar. Graf 296.

Soldaat Maurits Korneel Sohier. 1ste Grenadiers. Gesneuveld 9 april 1916, 21 jaar. Graf 5.

Soldaat Franciscus Piedfort. 2de Artillerie. Gesneuveld 23 april 1915, 22 jaar. Graf 166.

De grafstenen van twee onbekende militairen. 
Dit blijken de tijdelijke rustplaatsen geweest te zijn van de broeders Evrard. 
Zij liggen nu begraven in Houthulst. Dus hun verhaal vertellen we daar. 
Wel een mooie tekst van ‘Een Voorbijganger’ op 11 november 2010. 
Graven 221 en 222. 
Soldaat Alberic Jozef Clement Feys. 1ste Linieregement. Gesneuveld 12 juni 1916, 23 jaar. Graf 366.

Soldaat Josephus Amandus De Bock. 6de Artillerie. Gesneuveld 31 oktober 1917, 19 jaar. Graf 27.

Kapitein Jean Francois Cassiers. 4de Linieregiment. Gesneuveld 20 november 1915, 36 jaar. Graf 89.

Soldaat 2e Klas Franciscus Bombeeck. Genie 6e Leger Divisie. Gesneuveld 22 maart 1916, 22 jaar. 
De bronzen plaat in zijn zerk lijkt wel helemaal overschilderd te zijn. 
Reden hiervoor is ons onbekend. Graf 345.

Reserveluitenant Zenon E Bernard. 1ste Karabiniers. Gesneuveld 24 oktober 1917, 23 jaar. Graf 752.

Soldaat Jan Jozef Balemans. 2de Karabiniers. Zijn vrouw schreef een mooie tekst. 
Gesneuveld 17 november 1915, 27 jaar. Graf 218.

Nadat we alles hadden gefotografeerd en genoteerd werden de pipes bovengehaald, deze lagen nog steeds in de auto omdat deze toch wel erg onderhevig waren aan het vochtige weer van vandaag. We besloten om onze tunes te spelen in het midden van de begraafplaats. Tijdens het spelen merkten we op dat enkele buurtbewoner even kwamen kijken achter het gordijn in hun warme huis en een enkeling durfde het aan om zelfs even tot aan de omheining te komen om even te komen zien wat er gebeurde. Vooraan de begraafplaats besloten we om het PRWWI 'In Remembrance' kruisje te plaatsen in het perk kort bij de ingang van de begraafplaats. In het wachthuisje dat zich rechts aan de ingang bevond lag het register wat een laatste input had gekend op 13/11/2014 van mensen die hier op bezoek waren geweest bij Bulté Philemon die sneuvelde op 7/11/1917. Terwijl we bezig waren met het invullen van het register arriveerde ook nog een koppel jonge mensen die gewapend met fototoestel over de begraafplaats slenterden en hier en daar ook een foto namen van enkele graven.










Onze Pipes werden terug veilig opgeborgen in de auto en we maakten ons stilaan klaar om op weg te gaan naar de laatste stop voor vandaag dat zo'n kleine 20 minuten verder zou liggen. We verlieten Hoogstade Belgian Military Cemetery om 14u20 en vertrokken richting Houthulst.

We kwamen aan bij de Belgische Militaire Begraafplaats in Houthulst om 14u45 wat ons direct liet weten dat we zo'n 15 minuten voorliepen op schema, wat ons zeer goed stemde omdat we hier toch wat meer graven hadden uitgekozen voor 'de man of het verhaal achter de steen'. Het was eveneens merkelijk veel frisser geworden en waren toch wel blij met onze fleece vestjes die ons toch wat warmer hielden. Anders dan Wilfried die een dikke jas en sjaal aan had was dit voor ons moeilijker om de pipes te bespelen, en telkens je jas uit en aan trekken is ook niet de gemakkelijkste manier.









Bij aankomst van de begraafplaats viel het ons op dat hier niemand anders aanwezig was. Aan de ingang van de begraafplaats stond een licht verroeste metalen paal met de naam van de begraafplaats op en enkele andere belangrijke begraafplaatsen in de buurt. Daarboven was een Klaproos of Poppy uitgebrand in het metaal waarvan de stengel leek op een stukje prikkeldraad wat we allen heel mooi en sereen vonden. Net voor we de begraafplaats wilden opgaan stopte er een eerste auto en de man volgde ons doen en laten, terwijl Stuart het grondplan bestudeerde.

De Belgische Militaire Begraafplaats van Houthulst is een militaire begraafplaats net ten zuiden van het dorpscentrum van Houthulst, bij het Vrijbos. De begraafplaats die in stervorm werd aangelegd in 1924-1925 telt in totaal 1907 graven waarvan 1823 Belgische graf- en gedenktekens. De meeste soldaten sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog tijdens het eindoffensief van 28 september 1918, waarbij het bos van Houthulst op de Duitsers heroverd werd. Er zijn tevens ook 81 Italiaanse graven terug te vinden, allemaal krijgsgevangen die werden gebruikt als dwangarbeiders in het Duitse leger. In het bos van Houthulst moesten ze de munitie voor de Duitsers op smalspoorwagonnetjes door het bos slepen. Bij het eindoffensief op 28 september werden ze door de Duitsers in de vuurlinie geplaatst en als levend schild gebruikt. Zij werden door de Belgen (hun geallieerde bondgenoten) neergemaaid en liggen allen begraven achteraan het de Belgisch Militaire Begraafplaats van Houthulst.

De begraafplaats ligt op de plaats waar de veldslag van 28 september 1918 plaats vond, slechts een aantal weken van de Wapenstilstand van 11 november verwijderd. Het was een helse dag met gutsende regen. Het terrein was herschapen tot een modderpoel met overal prikkeldraad, obusputten, stukgeschoten bomen en Duitse bunkers en mitrailleursnesten waaraan de soldaten met boeien gekluisterd waren. De leiding van het offensief was in handen van Koning Albert I voor de legergroep Vlaanderen, generaal Degoutte voor het 6e Franse leger, generaal Plummer voor het 2e Engelse leger. Maarschalk Foch had de algemene leiding.

Om 2u30 werden bombardementen door Engelse, Franse en Belgische artillerie over de gehele breedte van het IJzerfront uitgevoerd, deze eerste dag werd 8 kilometer terreinwinst geboekt door de geallieerden. Vele soldaten vochten dagenlang zonder mondvoorraad doordat de keuken onmogelijk de aanval kon volgen in dit omgeploegde terrein. Vele soldaten verdronken of sneuvelden. In 1923 begon de aanleg van de militaire begraafplaats op het oorspronkelijke slagveld, dat was het einde van de ontmijning en het begin van de herbebossing. De Belgische soldaten die tijdens het eindoffensief sneuvelden, kregen hier een laatste rustplaats.





Door het feit dat we tijdens onze research niet op voorhand het grondplan hadden gevonden en we dus niet op voorhand een route hadden kunnen uitstippelen over de begraafplaats langsheen de verschillende graven die we hadden uitgekozen voor onze rubriek 'de man achter de steen' trok Stuart kris kras over de begraafplaats opzoek naar de bepaalde graven waarbij hij soms  2 tot 3 maal in hetzelfde plot rondliep. We merkten ook op dat  de GBS (Gemeentelijke Basisschool) De Klim uit Schelle, hier onlangs op bezoek was geweest. Bij verschillende graven op de begraafplaats hadden de leerlingen van het 4de leerjaar een tekening of een zelfgemaakt Belgisch vlaggetje achtergelaten, zelfs bij enkele graven van een onbekend Belgisch militair wat ons allen goed stemde. 






Terwijl Kurt en Wilfried enkele foto's namen van de verschillende tekeningen viel het op dat ondertussen meerder auto's waren gestopt bij de begraafplaats zodat we besloten om onze pipes naar veiligere oorden te brengen. Deze lagen voor de moment aan de ingang bij het infoprieel op een zitbank. Toen iets later Stuart en Kurt enkele punten stonden te overleggen kregen ze bezoek van Robrecht Verhaeghe, de zoon van Patrick die ons reeds enkele keren volgde op een paar van onze trips. Terwijl Kurt bleef verder praten met Robrecht ging Stuart verder op pad omdat die zijn lijstje nog niet had afgewerkt. Een 10-tal minuten later namen we afscheid van Robrecht en trokken we in de richting van de vlaggenmast op de begraafplaats waar we onze pipes hadden achtergelaten en we merkten op dat er ondertussen wel veel volk op de begraafplaats rondliep.


Hulp-Onderluitenant Roger A.H.E.J.M. d’ Udekem d’Acoz. 13de Linieregiment. 
Inderdaad familie van onze Koningin Mathilde. 
Zijn verhaal vind je hier http://www.focus-wtv.be/video/altijd-iemands-kind-4-het-verhaal-van-roger-dudekem-dacoz . Gesneuveld 28 september 1918, 24 jaar. Plot T Graf 796.

Soldaat Hector Jean Remy Brel. 7de Linieregiment. 
Hij sneuvelde op 2 oktober 1918, 23 jaar. Plot E Graf 219.

Onderluitenant Victor Karel J. Callemeyn. 10de Linieregiment. 
Gesneuveld 29 april 1918, 23 jaar. Plot F1 Graf 1379.
Soldaat Hieronymus (Jerome) Odilon Vermeulen. 8ste Linieregiment. 
Gesneuveld 21 oktober 1918, 27 jaar. Plot W Graf 909.

Soldaat Karel Lodewijk Annaert. 12de Linieregiment. Gesneuveld 28 september 1918, 28 jaar. Plot L1 Graf 1512.

Soldaat Gustaaf Bruynooghe. 4de Linieregiment. Gesneuveld 6 oktober 1918, 28 jaar. Plot Q Graf 657.

Soldaat Jozef Lodewijk Cassimons. 19de Linieregiment. Gesneuveld 14 oktober 1918, 22 jaar. Plot Q Graf 669.
Soldaat Jacobus Petrus Colaers. 11de Linieregiment. Gesneuveld 29 september 1918, 25 jaar. Plot Z Graf 1074.

Regimentsdokter Leon Alphonse Joseph Ghislain De Bongnie. 2de Gidsen. 
Gesneuveld 17 oktober 1914, 51 jaar. Plot D Graf 188.
Soldaat Julius Degryse. 4de Linieregiment. Gesneuveld 29 september 1918, 24 jaar. Plot M1 Graf 1421.

Luitenant Edouard Victor Joseph Maria Paul Delvoie. 14de Linieregiment. 
Gesneuveld 28 september 1918, 26 jaar. Plot L1 Graf 1526.

Soldaat Leo De Smul. 2de Karabiniers. Gesneuveld 28 september 1918, 25 jaar. Plot J Graf 384.

Luitenant Joseph Honoré Jules Evrard. 4de Linieregiment.
Adjudant Ignace Gerard Gustave Valére Evrard. 4de Linieregiment.
Inderdaad broers beide geboren in Brugge en vochten de hele oorlog zij aan zij. 
Het gekke is dat zij zowel in het register van Houthulst als in dat van Hoogstade staan. 
Ze sneuvelden beide op 28 september 1918. Joseph werd 24 en Ignace 22. Ze rusten nu in Plot B1 Graven 1122 a en b.
Soldaat Franciscus Cornelius Josephus Janssens. 20ste Linieregiment. 
Gesneuveld 28 september 1918, 21 jaar. Plot N Graf 491.

Soldaat Alidoor Lapère. 19de Linieregiment. 
Gesneuveld 16 oktober 1918, 21 jaar. Plot K1 Graf 1605.

Soldaat Constantinus Marnef. 5de Linieregiment. Gesneuveld 14 oktober 1918, 24 jaar. Plot J1 Graf 1801.

Soldaat Constant H. Pattyn. 15de Linieregiment. Gesneuveld 16 oktober 1918, 30 jaar. Plot X Graf 945.

Soldaat Jozef Serlet. 4de Karabiniers. Gesneuveld 3 oktober 1918, 24 jaar. Plot J1 Graf 1835.

Sergeant-Majoor Julius Bernard Spittaels. 1ste Karabiniers. Gesneuveld 14 oktober 1918, 25 jaar. Plot H Graf 301.

Reservekapitein Achille X.J. Thioux. 4de Jagers te Voet. Gesneuveld 3 oktober 1918, 52 jaar. Plot B Graf 85.

Hulp-Onderluitenant Raymond Antoine Robert Thomas. 11de Artillerie Regiment. 
Gesneuveld 4 oktober 1918, 27 jaar. Plot H Graf 290.

Hulp-Onderluitenant Jan Antoon Van Lindt. 11de Linieregiment. Gesneuveld 14 oktober 1918, 25 jaar. Plot D1 Graf 1189.

Soldaat Frans Van De Locht. 8ste Linieregiment. Gesneuveld 16 oktober 1918, 22 jaar. Plot K1 Graf 1609.

Soldaat Gaston J.B. Van Der Elst. 6de Linieregiment. 6de Genieregiment. 
Gesneuveld 28 september 1918, 25 jaar. Plot R Graf 730.

Sergeant Hendrik Vereycken. 4de Jagers te Voet. Gesneuveld 29 september 1918, 25 jaar. Plot F1 Graf 1351.

Sergeant Emiel Roland Frans Wayenbergh. 1ste Grenadiers. 
Gesneuveld 28 september 1918, 25 jaar. Plot F1 Graf 1405.

Net toen we bij de vlaggenmast waren aangekomen stond een mevrouw een foto te nemen van de bloemen die rond de mast lagen waarbij ook onze pipes lagen, ingewikkeld in een canvas doek ter bescherming voor het vocht. Voor Wilfried leek het precies op een dakloze die lag te slapen bij de bloemen. Toen dat gebeurde zei de dame die zonet enkele foto's had geschoten, 'Dat meen je niet, gaan jullie daar nog op spelen? Echt meen je dat?' Stuart kon dat enkel beamen waarop de dame liet weten dat ze dan altijd heel emotioneel werd en het graag hoorde. We maakten ons nabij de vlaggenmast klaar om onze tunes te spelen en bij de eerste klanken van Flower of Scotland zagen we vanuit onze ooghoeken alle mensen die aanwezig waren op de begraafplaats zich een weg banen tussen de graven naar het centrale pad waarop we stonden.




Toen we onze tunes hadden gespeeld kwamen alle toeschouwers rond ons staan en begonnen vragen te stellen over het project waarbij Wilfried enkele foto's schoot voor ons archief. Het was ook daar dat er een man op ons afstapte en vroeg of we hier nog gingen spelen. Dat was niet de bedoeling. Maar toen hij vertelde dat hij hier speciaal was voor zijn grootoom die vandaag exact 100 jaar geleden hier in de buurt sneuvelde, wilden we daar wel een uitzondering op maken. Nadat we eerst ons ritueel verder afwerkten door ons PRWWI 'In Remembrance' kruisje neer te planten bij de vlaggenmast en ook daar de groepsfoto te nemen, besloten we op verzoek van de bezoeker om bij het graf nog een tune te spelen. Onderweg vertelde hij ons dat zijn grootmoeder elk jaar op 16 november het graf van haar broer, Soldaat Jozef Buyle, bezocht en dat normaal zijn moeder deze taak op zich had genomen. Maar door haar hoge leeftijd lukte het niet meer zo goed om hier te geraken, waarop hij voor de eerste keer haar taak had overgenomen. Een mooie traditie word dus verder gezet. We besloten Highland Cathedral te spelen. Na de tune bedankte de man ons en apprecieerde hij enorm dat we bij het graf van zijn grootoom nog een extra tune wouden spelen.

Soldaat Jozef Hector Buyle. 1ste Linieregiment. Gesneuveld 16 november 1918, 25 jaar. 



 Toen we op weg gingen richting naar het infoprieel zagen we dat nog bijna iedere bezoeker, die bij ons had gestaan, nog was blijven kijken toen we bij het graf van Soldaat Buyle speelden. Bij het infoprieel waar ook een kastje is waarin het register is opgeborgen, merkten we op dat de laatste input  was van enkele minuten voordien: Alex, van de familie Buyle uit Schilderode. We tekenden het register en daarmee was de laatste begraafplaats voor vandaag bezocht.




We trokken verder in de richting van onze wagen waar we gauw nog een warme kop koffie dronken want het was op dit late middaguur behoorlijk fris geworden. Het liet ook al doorschemeren dat we op onze andere trips die later dit jaar gepland zouden staan,  we onze fleece-vestjes goed zouden kunnen gebruiken. We verlieten om 16u30 de BMB in Houthulst voor een rit van een klein uurtje die ons terug thuis zou brengen.  Trip 16 was een mooie tocht waarbij we vooral Belgische begraafplaatsen bezochten en die met de laatste begraafplaats in Houthulst een heel mooie afsluiter was. We hebben er allen van genoten en kijken reeds uit naar de volgende...

Groeten en tot volgende,


Gepost door op
Labels: , , , , , , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)