Datum : 20/9/2014
Begraafplaatsen : Quievrain Communal Cemetery, Audregnies Communal
Cemetery, Wiheries Communal Cemetery, Elouges Communal Cemetery, Boussu
Communal Cemetery, Hautrage Military Cemeteryy
Afstand : 309Km
Weer : Na het optrekken van de ochtendmist, een
zonnige warme dag
Deelnemers : Stuart Jervis, Kurt
van Looke
Volgers : Patrick
Verhaege
Info :
We kenden de voorbije week verschillende
zonnige dagen en nu net vandaag gaf het weerbericht, zwaar bewolkt met kans op
hier en daar een onweersbui. We zaten er dus niet erg goed voor, maar alles was
reeds gepland en was door omstandigheden al een dag vroeger gezet dan voorzien,
dat we niet zo direct terug konden. Dus het eerste wat we deden na het ontwaken
was even naar buiten kijken en er hing een wel erg dichte mist. We zagen de
overkant van de straat niet. Als dat maar goed zou komen?
Enkele minuten voor 9u, vertrokken we
in de dichte mist richting Quievrain want zoals het er naar uitzag, zou het een
lange rit worden gezien de dichte mist. Een tiental kilometer verder zagen we
al een iets meer en nog verder ging het al veel beter. De mist trok langzaan
weg en tussen de witte wolken door kwam het zonnetje reeds kijken. Hopelijk blijft het vandaag zo.
Eén minuut voor de geplande aankomst
parkeerden we de auto bij de ingang van de burgerlijke begraafplaats van
Quievrain. We maakten alles klaar, overliepen de planninge en begonnen met het
tunen van onze Pipes. Net toen we daarmee klaar waren zagen we in de verte een
bekend gezicht opduiken. Patrick Verhaege liep de lange oprit van de
begraafplaats op welke we dan ook verwelkomden en een goeie dag zeiden. Hij
liet ons meteen weten dat hij na de middag andere plannen had en dus niet gans
de trip kon blijven. Geen enkel probleem voor ons, iedereen is vrij in zijn
doen en laten, we waren beiden al heel blij dat hij er terug bij was.
We gingen de begraafplaats op en dienden
niet lang te zoeken naar het plot van de CWG wat je direct herkend door de
aanwezigheid van het 'Cross of Sarcifice'. Een, zoals we gewoon zijn van de CWGC, heel mooi onderhouden
plot. Stuart schoot meteen in actie en begon met het fotograferen van enkele
graven. Eveneens een speciaal Memorial voor Pte. W.D. Parker 'known to be
buried in this cemetery', zo vind je er wel meerdere op begraafplaatsen uit
WWI, het lezen van zo'n opschrift bezorgt je een vreemd gevoel.
Corporal John James Simpson MM (Military Medal). Service Number 136512. 2nd Bn. Canadian Mounted Rifles. Gesneuveld 6 november 1918, 35 jaar. Rij A Graf 34.
|
Private H.T. Van Hoesen. Service Number 3037501. 2nd Bn. Canadian Mounted Rifles. Gesneuveld 6 november 1918. Rij A Graf 8. |
Niet veel later namen we onze Pipes en begonnen met het
spelen van onze, inmiddels bekende, tunes Flower of Scotland en Amazing Grace
terwijl Patrick zich bezighield met het nemen van enkele foto's. Daarna plaatsten we het PRWWI kruisje
in het grasperk tussen de graven voor het Cross of Sacrifice. Eveneens gingen
we opzoek naar het register welke we terug vonden in een van de 'seats' op de
hoeken van dit plot. De laatste input was afkomstig van mensen uit Clydebank,
Scotland, die speciaal gekomen waren voor Sgt. A.J. McLeod die hier begraven
ligt. Door deze speciale vermelding moesten we een foto van zijn grafsteen hebben voor ons verslag. Bij het zien van de grafsteen viel de tekst onderaan ons meteen op en was volgens ons Gaelic. De tekst was: "Gus am bris an la agus an teich na sgailean". Na wat opzoekwerk bleek het inderdaad Schots Gaelic te zijn. Het is een Bijbelse tekst uit Song of Solomon 4:6 en laat zich het best in het engels vertalen als: "Untill the day breaks and the shadows shall flee".
Sergeant Alexander John MacLeod. Service Number 464260. 2nd Bn. Canadian Mounted Rifles. Gesneuveld op 6 november 1918, 27 jaar. Rij A Graf 17. |
Na ongeveer een klein uurtje liepen we terug naar de ingang van de
begraafplaats, checkten de volgende locatie met Patrick, want ook hij had alles
mooi genoteerd op een papiertje staan, en spraken af bij de volgende
begraafplaats een kleine 10 minuten verder.
Aan de burgerlijke begraafplaats van
Audregnies konden we vlot de wagen parkeren op een strook verharde berm net
voor de ingang. Het Cross of Sacrifice dat een stukje boven de bemuurde
omheining uitstak liet ons weten dat we de CWG's vooraan op de begraafplaats
zouden vinden. We liepen allen de begraafplaats op en merkten op dat hier
onlangs nog mensen op bezoek waren geweest. Er lagen verschillende
Poppy-bloemkransen en In Rememberance kruisjes rond het Cross of Sacrifice. Naast
de verschillende CWG's vonden we er ook een Frans graf terug waar we enkele
foto's van namen voor ons archief. Niet veel later maakten we ons klaar en
besloten op het pad dat tussen het CWG-plot en het Cross of Sacrifice liep onze
tunes te spelen.
Toen we net waren begonnen met onze tweede
tune Amazing Grace zagen we vanuit onze ooghoeken een man met klein gestalte de
begraafplaats oplopen. Hij was blijkbaar zo verrast dat hij naar ons kijkend,
over enkele graven heen liep. De man was blijkbaar even het noorden kwijt maar
stond met grote bewondering naar ons te kijken. Toen we gedaan hadden met
spelen stond hij dan ook te applaudisseren en nadien deed hij een hele uitleg
aan Patrick, terwijl we ons klaar maakten om het PRWWI kruisje te plaatsen. De man
die hier waarschijnlijk in de buurt woonde en waarschijnlijk een beetje de
bewaarder was van het CWG-plot was van Italiaanse origine, en liet Patrick
weten dat hier weinig volk op bezoek kwam. Eveneens vertelde hij dat de Princes
hier was langs geweest een tijdje terug samen met enkele andere
hoogwaardigheidsbekleders. Maar hij had er niet bij verteld wie het juist
was. Waarschijnlijk de Engelse
Princes dachten we omdat deze hier in de streek waren geweest met de honderd
jarige herdenking van het begin van WWI. Zoals de man ook vertelde tegen
Patrick kwam hier na het bezoek van de Princes toch regelmatig bezoek, veel
meer dan voorheen. De man kwam ons
beiden een hand geven en bedankte ons heel hartelijk voor het bezoek, je zag
gewoon aan zijn blik dat hij heel tevreden was. Daarna verdween hij even vlug
als hij gekomen was.
Omdat er reeds verschillende In Remeberance
kruisjes en Poppy-kransen rond het Cross of Sacrifice lagen, besloten we om ons
PRWWI-kruisje bij de graven in het CWG plot te plaatsen. We gingen het register
opzoeken en zagen dat er in het kastje naast het register en het namenboek
eveneens een paternoster lag. Dit hadden we allen nog nooit eerder gezien op
een begraafplaats. De laatste input van het register dateerde van 24/8/2014 en
was afkomstig van een familie uit Swindon - Engeland die speciaal gekomen waren
voor 8649 Pte. E.L. Lucas van het Cheshire Regiment die sneuvelde exact honderd
jaar eerder op 24/8/1914. Bij het graf vonden we een tekening met tekstjes op
gemaakt door een achterkleinkind van Pte Lucas wat ons liet weten dat de
familie geschiedenis wel erg leeft en wordt doorgegeven aan de jongere
generaties van het Verenigd Koninkrijk.
Private T Mountford. Service Number 7317. 1st Bn. Cheshire Regiment. Gesneuveld 24 augustus 1914. Rij A Graf 9. |
We maakten ons klaar en verlieten de
begraafplaats in Audregnies om 12u15 richting Wiheries waar we volgens
planning rond 12u05 zouden arriveren. Een kleine rekening liet ons weten dat
we zo'n 10min uitliepen op schema maar we waren het er beiden over eens
dat we dat wel konden goed maken met onze lunch die hier was voorzien. Bij aankomst zagen we van op de straat
reeds de Belgische driekleur staan wat ons liet weten dat we terug niet lang
zouden moeten zoeken naar de CWG's. We liepen allen de begraafplaats op en
dachten allen van, 'Wat is dat hier?' De blijkbaar oude begraafplaats lag er
vervallen bij. Je zag wel dat er enige moeite was gedaan om het CWG plot proper
te maken - hoewel de stenen konden wel eens een goede opknapbeurt gebruiken - ,
waarschijnlijk voor het bezoek van augustus laatst, omdat we dezelfde
Poppy-kransen en opschriften terug vonden zoals we eerder zagen op de
begraafplaats van Audregnies.
We gingen opzoek naar de andere vijf graven, één daarvan, Pte A. Arbon van het Norfolk Regiment, gesneuvelt op 30/8/914, lag
gans de andere kant uit en het was een ware puzzel om er te geraken, het graf lag ook precies omgekeerd tegenover de andere graven. Alle graven op deze
begraafplaats lagen in willekeurig richting en vorm door elkaar. Je moest op een
gegeven moment zelfs over andere graven heen stappen om bij een bepaald graf te
geraken. We stonden allen met verstomming geslagen. We gingen opzoek naar de
andere vier graven waarvan drie van de Drake Battalion Royal Naval Division waren en één van het Welsh Regiment. De graven lagen er verlaten bij, triest om zien.
Naast de graven waren blijkbaar andere burgerlijke graven weg gehaald en ze
hadden niet eens de moeite genomen om alles weg te halen, ongelofelijk gewoon
dat dit nog kon dachten we.
Terug vooraan bij de zeven CWG's gekomen
belsoten we om hier onze tunes te spelen daar we niet op een of ander graf
moesten gaan staan om ons ding te doen. Stuart koos ervoor om in de middengang
van de begraafplaats te spelen, hetgeen makkelijker staan zou zijn. Tijdens het
spelen van The Flower of Scotlland zagen we dat er aan de poort van de
begraafplaats een gezin stond te kijken, toen we met Amazing Grace begonnen
leken ze alweer verdwenen te zijn. Na onze tunes plaatsen we ons PRWWI kruisje
bij de 7 CWG's plot vooraan op de begraafplaats maar stond evengoed voor de
andere 5 WWI graven verder op de begraafplaats.
Een vlugge blik liet ons weten dat hier
geen register aanwezig was wat ons liet weten dat ons bezoek erop zat.
Hier zouden we dan ook onze lunch nuttigen maar door het feit dat het hier erg
triestig gesteld was en alles er kortweg verwaarloosd bijstond, de ergste tot
nu toe, besloten we om onze lunch te nuttigen bij de volgende begraafplaats. Patrick besloot om nog een begraafplaats mee te nemen want
door andere verplichtingen zou hij maar tot hier hebben gevolgd. Een mooi
gebaar dat ons beiden goed stemde. We verlieten deze triestige begraafplaats om 12u55 en zetten koers naar Elouges Communal Cemetery waar we arriveerden om 13u05.
We parkeerden de wagen bij de ingang van de
begraafplaats die we vonden naast en achter de kerk in een doodlopend straatje.
Door het feit dat Patrick deze begraafplaats nog extra wou meenemen op onze
tocht besloten we om eerst de begraafplaats te bezoeken en daarna onze lunch te
nuttigen want we begonnen toch een knaagje in ons maagje te krijgen. We liepen
de oude begraafplaats op en merkten meteen op dat het ook anders kon. Patrick
merkte ook op dat dit misschien kwam doordat de begraafplaats midden in de
dorpskern lag en dat dit misschien wel de reden kon zijn omdat hier meer volk
kwam. Afin het was een heel groot verschil met de vorige begraafplaats. Bij het
Cross of Sacrifice gekomen, wat links op de begraafplaats lag, vonden we een
mooi onderhouden CWG's plot. We liepen op het altijd groen gras opzoek naar
enkele namen die we hadden genoteerd bij onze research. Hier zouden we ook het
graf vinden van Louis Quilico, geboren uit Italiaanse ouders in Maubeuge -
Frankrijk die werd geboren op 11/10/1880 en die tolk was in het 6de Regiment De
Chasseurs voor de 4de Dragoon Guards, hij sneuvelde op 24/8/1914 op zo'n 20
kilometer van zijn woonplaats.
Private Matthew L Penny MM (Military Medal). Service Number 877589. 25th Bn. Canadian Infantry. Gesneuveld 7 november 1918, 23 jaar. Rij B Graf 8.
|
Company Sergeant Major G T Vincent DCM (Distinguished Conduct Medal). Service Number 415752. 25th Bn. Canadian Infantry. Gesneuveld 7 november 1918. Rij B Graf 9.
|
Lance Corporal M A Campbell MM (Military Medal). Service Number 733869. 25th Bn. Canadian Infantry. Gesneuveld 7 november 1918. Rij B Graf 4.
|
Lance Corporal F Eade. Service Number 7888. 1st Bn. Norfolk Regiment. Gesneuveld 24 augustus 1914, 23 jaar. Special Memorial Rij C Graf 4.
|
Lance Corporal G Branch. Service Number 7550. 1st Bn. Norfolk Regiment. Gesneuveld 24 augustus 1914. Special Memorial Rij C Graf 3.
|
We speelden onze tunes in het midden van de
WWI graven en plaatsten het PRWWI kruisje op het Cross of Sacrifice op de
nieuwe methode. Daar we niet altijd de kans hebben het PRWWI kruisje neer te
planten in een zachte ondergrond gebruikten we hier voor het eerst de Bison Patafix blokjes waarmee we dit probleem aan pakten. De kleine blokjes
worden op de achterkant aangebracht en het PRWWI kruisje wordt als het ware
vastgekleefd zonder sporen na te laten op de ondergrond. Zo zou het PRWWI
kruisje bij minder of slecht weer niet weg waaien.
We gingen opzoek naar het register dat we terug vonden in een 'Seat' -
stenen bank - naast het Cross of
Sacrifice waar de laatste input geleden was van 16/9/2014 door de familie
Brandon uit Suffolk. Deze mensen waren speciaal afgezakt om het graf
te bezoeken van hun dierbare 7550 L/Cpl George Branch van het Norfolk Regiment
die sneuvelde op 24/8/1914.
We gingen op weg naar de auto en namen afscheid van Patrick die ons hier
verliet en huiswaarts vertrok. Wij nuttigden onze lunch die zeer
welkom was daar het ondertussen 13u45 was geworden. Hier werd ook het
thuisfront op de hoogte gebracht over de vooruitgang van de tocht. Na het
verorberen van enkele belegde broodjes en wat fruit maakten we ons klaar om
richting Boussu Communal Cemetery te rijden rond 14u05.
Rond 14u15 kwamen we aan op de burgerlijke begraafplaats van Boussu waar
we niet lang dienden te zoeken naar de 4 CWG's die vooraan aan de rechter zijde
van de begraafplaats lagen. Verder op de begraafplaats aan de rechter
zijde, zouden we nog een enkel CWG graf vinden van Pte. F.W. Fullarton die
sneuvelde op 8/11/1918. Volgens onze researchgegevens zouden we hier ook een Roemeens
graf kunnen terug vinden. We liepen langs de vele verschillende graven opzoek
naar dit graf en konden het er niet direct uithalen. Een gewoon burgergraf
zoeken was moeilijk en heel tijdrovend, dat merkten we op de verschillende
vorige trips al eerder. Het maakte ook dat we nog verder zouden uitlopen in
tijd dat we besloten om verder te doen met ons ding. We namen enkele foto's
voor ons archief waarna we ons klaarmaakten om onze tunes te spelen bij de 4
CWG's aan de ingang van de begraafplaats.
Private Raymund Collins. Service Number 49819. 4th Bn. Bedfordshire Regiment. Gesneuveld 8 februari 1919, 19 jaar.
|
Lieutenant Derek Errol Webb. 107th Sqdn. Royal Air Force. Gesneuveld 9 oktober 1918, 19 jaar.
|
Enkele ogenblikken later begonnen we met het plaatsen van het PRWWI kruisje
tussen de kiezels nabij de 4 CWG's
en merkten ook op dat hier geen register te vinden was. Toen we ons niet
veel later klaar maakten om te vertrekken merkten we op de achterzijde van een
grafsteen een opschrift op wat onze aandacht trok. 'Concession A Perpetuite'
wat betekende dat deze graven een eeuwig durende concessie hebben. Geen van ons
beiden had zulk opschrift al eerder gezien op WWI graven. Rond 14u50 lieten
we de Boussu begraafplaats achter ons en trokken richting Hautrage waar de eerste militaire begraafplaats van vandaag zouden vinden.
Om 15u een klein half uurtje later dan voorzien arriveerden we onder een
stralende hemel bij de Hautrage Military Cemetery, die een kleine 2 kilometer
van de dorpskern langs de weg naar Saint-Ghislain ligt. Op de begraafplaats
liggen 235 Britse slachtoffers begraven. Kenmerkend voor deze begraafplaats is
de aanwezigheid van 537 Duitse slachtoffers. Deze graven staan bij de Volksbund
Deutsche Kriegsgräberfürsorge gerigistreerd als Hautrage Militärfriedhof. Deze
Duitse graven worden eveneens onderhouden door de Commonwealth War Graves
Commission.
Het
dorp Hautrage was bijna de hele oorlog in Duitse handen, De begraafplaats werd
in augustus en september 1914 door de Duitsers aangelegd. In de zomer van 1918
werden een groot aantal Britse slachtoffers die sneuvelden in 1914 uit de
omliggende slachtvelden en kleinere begraafplaatsen naar hier
overgebracht. Na de wapenstilstand
werden nog 24 Britse gesneuvelden afkomstig van Duitse begraafplaatsen in
Couvin, Marche, Mariembourg, Thuin en Carnières naar hier overgebracht. Ook 85
Duitse slachtoffers uit het zuidwestelijk gebied van Bergen werden hier
bijgezet. 5 Britten worden hier herdacht met een Special Memorial omdat hun graven
niet meer gelokaliseerd konden worden en men aanneemt dat ze zich onder de
naamloze graven bevinden.
3
Britten die in krijgsgevangenschap stierven en in Marche German Cemetery
begraven waren maar waar hun graven niet meer teruggevonden werden, worden hier
ook herdacht met een Special Memorial waarop hun oorspronkelijke begraafplaats
staat vermeld.
Private James H Banks. Service Number 10500. 2nd Bn. Duke of Wellington’s (West Riding Regiment). Gesneuveld 23 augustus 1914. Plot I Rij A Graf 8. |
Captain John Penrice Benson. 1st Bn. East Surrey Regiment. Gesneuveld 23 augustus 1914, 36 jaar. Plot I Rij B Graf 5. |
Private Frederick Catchpole MM (Military Medal). Service Number 8751. 2nd Bn. Royal Berkshire Regiment. Gesneuveld 18 november 1918. Plot IV Rij A Graf 10. |
Major Charles Stewart Holland. 120th Bty. Royal Field Artillery. Gesneuveld 23 augustus 1914, 39 jaar. Plot I Rij B Graf 2. |
Private Arthur Preshous Ryder. Service Number 10524. 2nd Bn. Duke of Wellington's (West Riding Regiment). Gesneuveld 24 augustus 1914, 19 jaar. Plot II Rij D Graf 9. |
Lance Corporal Archibald Burnham Sharp. Service Number 21622. 8th Bn. Leicestershire Regiment. Gesneuveld 20 november 1918, 22 jaar. Plot IV Rij A Graf 11. |
Major Percy Belcher Strafford. 2nd Bn. Duke of Wellington’s (West Riding Regiment). Gesneuveld 24 augustus 1914, 41 jaar. Plot I Rij C Graf 13. |
Lieutenant Colin Knox Anderson. 3rd Bn. attd. "A" Coy. 1st Bn. Queen's Own (Royal West Kent Regiment). Gesneuveld 23 augustus 1914, 26 jaar. Plot I Rij D Graf 17. |
Second Lieutenant Maximilian Francis Broadwood. "B" Coy. 1st Bn. Queen's Own (Royal West Kent Regiment). Gesneuveld 24 augustus 1914, 21 jaar. Plot I Rij E Graf 18. |
Captain Cyril Oswald Denman-Jubb. 2nd Bn. Duke of Wellington's (West Riding Regiment). Hij diende ook in de Zuid-Afrikaanse Oorlog. Gesneuveld 24 augustus 1914, 38 jaar. Plot I Rij A Graf 4. |
Lieutenant Harold Martin Soames. 20th Hussars. Gesneuveld 23 augustus 1914, 27 jaar. Plot IV Rij A Graf 6. |
Private AE Burstow. Service Number L/10077. "A" Coy. 1st Bn. Queen's Own (Royal West Kent Regiment). Gesneuveld 23 augustus 1914, 20 jaar. Plot II Rij D Graf 5. |
A Second Lieutenant of the Great War. |
Major Chandos Leigh DSO (Distinguished Service Order). 2nd Bn. King’s Own Scottish Borderers. Gesneuveld 29 augustus 1914, 41 jaar. Plot II Rij A Graf 5.
|
Het
Cross of Sacrifice stond in het midden en recht op de ingang van de
begraafplaats. Vooraan vonden we, en naar het Cross of Sacrifice toe, de Duitse
graven, de CWG's lagen naast en achter het Cross of Sacrifice. Stuart overliep
zijn lijstje van de graven die hij had uitgekozen voor 'de man achter de steen'
terwijl Kurt enkele foto's nam tussen de graven. We merkten beiden op dat er
heel veel Duitse grafstenen waren waarop stond vermeld, 'Ein Deutcher Soldat'
toch ongelofelijk hoeveel slachtoffers niet meer konden worden geïdentificeerd
worden tijdens of kort na de oorlog, je hield het niet voor mogelijk. Wat we
beiden ook opmerkten toen we over de begraafplaats wandelden was dat het er
vrij rustig was en niet veel lawaai. De begraafplaats lag naast een drukke baan
en het geluid van de voorbijrijdende auto's was zeker niet echt storend. Na wat uitgerust te hebben op één van banken besloten we onze tunes te spelen op de rand
van het verhoog waarop het Cross of Sacrifice stond, deze plaats kozen we uit
omdat we dan ook een ietsje tussen de Duitse graven zouden staan. Toen we
gedaan hadden met het spelen van onze tunes Flower of Scotland en Amazing
Grave, besloten we hier om ook de tune Highland Cathedral te spelen voor de
Duitse slachtoffers die hier waren begraven. Hoewel deze tune maar pas in 1982
werd geschreven door de Duitse componisten Michael Korb en Uli Roever, vonden
we beiden dat deze hier wel zou passen.
Daarna
werd het PRWWI kruisje neer gepland bij het Cross of Sacrifice naast een houten
In Remembrance kruisje waarop een The Italy Star stond afgebeeld. We namen nog
enkele foto's en besloten om de groepsfoto te nemen nabij de ingang van de
begraafplaats zodat ook de Duitse graven mee op de foto zouden staan. In de
stenen palen waaraan het zware metalen hek hing aan de ingang vonden we de
registers terug. Wat we hier niet verwacht hadden, was dat we in de rechter
paal het namenboek en register terug vonden van de Duitse slachtoffers.
Nog groter was onze verbazing bij het openen van dit register. Dit was nog
nooit ingevuld. Zeker invullen was dus de boodschap, deze mensen waren er
destijds ook maar ingesmeten zoals vele anderen, ook langs de Geallieerde zijde,
meende Stuart wat Kurt alleen maar kon beamen. Het register werd dan ook
zorgvuldig ingevuld zoals alle andere die we al waren tegen gekomen op onze
tocht.
In de
linker paal aan de ingang vonden we het CWG register terug, dat was laatst was
ingevuld op 15/9/2014 door Derek Beuze uit Oxford Engeland, welke we eveneens
op dezelfde manier invulden. Terwijl we de registers aan het invullen waren
kwam er ineens een mevrouw de begraafplaats opgewandeld die ons heel
vriendelijk een goeie dag zei en die recht naar het Cross of Sacrifice liep.
Daar zagen we dat ze ging kijken naar het kruisje dat we er hadden neer
gepland. Ze wandelde in de buurt van het Cross of Sacrifice nog wat rond
terwijl ze aandachtig naar een paar graven keek en passeerde ons niet veel
later terug terwijl ze ons terug een goeie dag zei. De mevrouw wandelde verder
en we zagen dat ze niet veel verder op de oprit van het huis naast de
begraafplaats liep. Waarschijnlijk had ze ons opgemerkt en wou even komen
kijken.
Terug
aan de auto dronken we nog iets, want hoewel ze zwaar bewolkt weer met af en
toe een onweersbui hadden voorspeld op het weerbericht, kende we een hele warme
en zonnige dag. We verwittigden het thuisfront dat we net de laatste
begraafplaats hadden bezocht en ons klaarmaakten om te vertrekken. We verlieten
Hautrage Military Cemetery om 16u15 na alweer een heel mooie dag. Deze
begraafplaats als laatste bezoeken was een zeer goede zet in onze planning en
maakte de rit wel echt af.
Een
uurtje later arriveerden we veilig en wel thuis en konden alweer een rit archiveren,
foto's uitzoeken, enz... Nogmaals dank aan Patrick voor het volgen tijdens de
rit en het nemen van enkele foto's, we vonden het beiden zeer aangenaam. Nu
kunnen we al beginnen dromen en vooral uitkijken naar een volgende trip.
Groeten en tot volgende,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten