Datum : 6/4/2014
Begraafplaatsen
: Robermont Cemetery -
Luik / La Sarte Cemetery - Huy / Belgrade Cemetery - Namen
Afstand : 420 Km
Weer : Voor de middag perioden met zon, na de
middag overtrokken en bewolkt maar droog
Deelnemers : Stuart Jervis, Kurt van Looke
Volgers :
Info :
De Route. |
Om 9u vertrokken we richting Luik voor de eerste trip van een avontuur dat ons de komende 4 jaar langsheen de verschillende militaire begraafplaatsen in België zou brengen. We hadden reeds verschillende maanden researchwerk gedaan om zo weinig mogelijk problemen te kennen op onze tochten. Alles was een beetje spannend want we wisten niet wat er komen zou...
Overzicht van Robermont Begraafplaats. |
Overzicht Militaire Begraafplaats. |
Dvr (A/Sjt-Mjr) James Esson 18/11/1885 - 15/12/1917 |
Het viel echter wel op dat het plot van de CWGC er perfect bijlag, het gras was gemillimeterd en duidelijk korter dan de omliggende plots, mooie randjes rond de graven... Kortom onderhouden zoals elke begraafplaats van de CWGC.
Frans Monument |
Servisch Monument |
Duits Monument |
Een rit van ongeveer een drie kwartier bracht ons aan La Sarte Cemetery in Huy, een heel kleine burgerlijke begraafplaats waar er in een hoek een plot was voorzien voor verschillende CWG uit WW1 en WW2 alsook enkele Franse graven en verzetstrijders. Niet overdreven groot maar prachtig onderhouden zoals we van de CWGC gewoon zijn.
Ter nagedachtenis
voor de gevallene werd hier Flower of Scotland en Amazing Grace gespeeld op de
Pipes waarna het witte In Remembrance kruisje van PRWW1 werd neer gepland aan het 'Cross of
Sacrifice'. We ondertekenden het register en merkten op dat het een dik jaar
geleden was dat hier nog iemand het register had getekend - laatste input;
1/4/2013. Doordat dit eerder een veel kleinere begraafplaats was vertoefden we
er ook minder lang en namen na ons bezoek hier de gelegenheid onze picknick te
nuttigen. Rond 0.1330h. trokken we verder richting Namen.
Onze tocht van Huy
naar Namen verliep niet zonder problemen. Zoals we hier in ons Belgen land wel
meer gewoon zijn waren er wegenwerken aan de gang op de autosnelweg waarbij we
aan de andere kant van onze rijrichting dienden te rijden. Dat bracht met zich
mee dat we onze afrit niet konden nemen alsook verschillende anderen en we zo'n
10km hadden omgereden.
Toen we aankwamen
in Namen bij de Belgrade begraafplaats dachten we even dat het mis zou gaan.
Aan de overkant voor een café stond een vrouw te roepen naar ons, riep gans het
café naar buiten om te kijken naar ons. Waarschijnlijk hadden ze hier nog nooit
iemand in kilt gezien. Ons niks aantrekkend van het rumoer aan de overkant van
de straat liepen we de burgerbegraafplaats op en in de verte zagen we helemaal
achteraan het militaire plot reeds liggen. Deze begraafplaats bevat naast CWG ook Italiaanse, Franse en
Belgische graven uit WW1 en 2. Het militaire plot was goed onderhouden maar het
viel wel op dat het stukje van de CWGC er net een ietsje beter uitzag naast de
anderen.
Bij de Commonwealth War Graves enkele opvallende:
In het midden van het militaire plot speelden we terug Amazing Grace en Flower of Scotland ter nagedachtenis van de gevallenen die hier lagen begraven waarna we het register tekenden wat laatst was getekend op 6/3/2014.
Bij de Commonwealth War Graves enkele opvallende:
- Pte William Thomas Browne gestorven op 15/02/1919 op 33 jarige leeftijd ten gevolge van een longontsteking. Voor William dienst nam werkte hij in een houtmolen in North Fremantle in Australië. Hij vervoegde het 48ste Bataljon van de Australische Infanterie in Frankrijk net na de slag bij Mesinnes en raakte gewond bij de derde slag om Ieper in september 1917. Hij keerde terug in november 1917 en vocht heel het jaar 1918 mee. Op 8 augustus 1918 sneuvelde zijn schoonbroer, Lt Bertram Kell van het 28ste Bataljon. Toen de oorlog voorbij was werd het 48ste Bataljon verhuisd naar België voor ze terug naar huis mochten. Spijtig genoeg stierf William ten gevolge van een longonsteking op 15 februari 1919. Het verdriet van de familie werd nog vergroot na het overlijden van zijn vrouw Lillian in augustus 1919. De grootouders namen de zorg van hun drie jonge dochters op zich. Zijn graf vind je terug in Plot VI Rij B Graf 12.
Pte William Thomas Browne 15/02/1919 33jaar. |
- Sister Elsie Mabel Gladstone is één van de enige twee vrouwelijke slachtoffers van de Commonwealth die begraven werd in België. De tweede is Staff Nurse Nellie Spindler, zij ligt begraven op Lijssenthoek Military Cemetery. Elsie Mabel, een Schotse, stierf ten gevolge van een longontsteking op 24/01/1919 op 32 jarige leeftijd. Haar naam staat ook op het Scottish National War Memorial in Edinburgh Castle. Haar graf vind je terug in Plot I Rij A Graf 5.
Sister Elsie Mabel Gladstone 24/01/1919 32jaar. |
- Pte Johnny Jackson hier afgebeeld met zijn kameraden. Alsook een brief aan zijn moeder. Johnny stierf ten gevolge van een longontsteking op 9 februari 1919 op 27 jarige leeftijd. Zijn graf vind je terug op Plot I Rij F Graf 3.
Pte Johnny Jackson 09/02/1919 27jaar. |
In het midden van het militaire plot speelden we terug Amazing Grace en Flower of Scotland ter nagedachtenis van de gevallenen die hier lagen begraven waarna we het register tekenden wat laatst was getekend op 6/3/2014.
Nadat het register was getekend door ons tweeën werd het PRWW1 In Remembrance kruisje neer geplant aan het 'Cross of Sacrifice' in het midden van de begraafplaats waarna we op ons gemak rustig de begraafplaats verlieten, want de dame aan het cafeetje was inmiddels verdwenen.
We borgen onze Pipes op, dronken nog iets aan de auto en we begonnen aan onze tocht richting homefront. Een heel mooie dag die voor ons beiden veel sneller voorbij was dan we dachten. De kop was eraf en we konden al uitkijken naar de volgende trip. Voldaan en met een goed gevoel dat we hulde hadden gebracht aan de mensen die lagen begraven op de bezochte begraafplaatsen vandaag kwamen we rond 0.1700h thuis aan. Een uurtje later dan voorzien maar dat kwam ook mede door ons iets langer verblijf op de begraafplaats in Luik en de wegom-legging tussen Huy en Namen maar de ervaring en het goede gevoel dat we over onze tocht hadden veegde dat uurtje zo weg.
Een tocht die
zeker voor herhaling vatbaar was, meenden we, dus vanaf dit punt gaan we er
helemaal voor...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten