Pipers Remembering WWI: december 2014

Datum : 14/12/2014

Begraafplaatsen: BMB De Panne, Adinkerke BMB en Churchyard Extension, Adinkerke Military Cemetery, BMB Ramskapelle, BMB Keiem en Stedelijke Begraafplaats Brugge (Assebroek)
Afstand : 140 Km

Weer : Koude zonnige dag

Deelnemers : Stuart Jervis, Kurt van Looke

Volgers : Daphné Vangheluwe, Patrick Verhaeghe

Info :

Angstvallig hielden we de voorbije dagen het weerbericht in het oog. In deze tijd van het jaar kunnen de weergoden soms raar tekeer gaan. Alles wees erop dat het droog zou blijven, maar dit kon ook snel veranderen. Toen we deze ochtend rond 7u richting bakker trokken was dit nog steeds onder een zeer mooie sterrenhemel wat er op wees dat het een prachtige en koude dag zou worden.

Om 9u stipt vertrokken we naar het uiteinde van de Belgische kust waar we Trip 42 hadden uitgestippeld. Een rit met voornamelijk Belgische Militaire Begraafplaatsen die ons langzaam terug zou brengen naar de buurt van ons vertrekpunt.

Onderweg overliepen we zoals gewoonlijk enkele puntjes waar we dienden op te letten tijdens de tocht en al vlug stonden we om 9u50 voor de ingang van de gemeentelijke begraafplaats van De Panne, waar de Belgische Militaire Begraafplaats gelegen is. Tijdens het tunen van onze pipes parkeerden er verschillende auto's naast ons waaruit wandelaars stapten en uit een daarvan stapte Daphné Vangheluwe die ons vandaag terug zou volgen op onze tocht. Na elkaar een goeiedag te hebben gezegd trokken we gewapend met wollen muts, handschoenen, een dikke trui en fleece vest de begraafplaats op die er wit bijlag. Nee niet van de sneeuw, maar van de bevroren dauw.

Het bevroren gras kraakte onder onze schoenen toen we tussen de graven op zoek gingen naar de graven die we hadden uitgekozen voor 'het gezicht achter de steen'. Alle grafstenen waren hier reeds voorzien van de nieuwe driekleurige ronde schildjes, het één mooi recht en het andere een beetje scheef. Het één diep verzonken, het andere bovenop... Typisch Belgisch. Eveneens zijn hier nog 13 van de 27 Heldehuldezerkjes te bewonderen. Toen men in 1924-1925 begon met het plaatsen van de officiële Belgische grafsteen werden alle Heldehuldezerkjes waarvoor de nabestaanden geen geldige aanvraag tot behoud konden voorleggen, verwijderd.

We waren enkele minuten bezig toen we ineens een bekend gezicht de begraafplaats zagen opwandelen. Het was niemand minder dan Patrick Verhaeghe die het eerste deel van zijn trip naar hier in zeer dichte mist had gereden en daardoor iets later arriveerde. We zegden elkaar een goeie dag en gingen meteen verder met onze zoektocht terwijl Daphné en Patrick ook op zoek gingen naar een mooi plaatje om te schieten.

Hier en daar stond ook een foto van de gesneuvelde naast of bij het graf, maar dit was toch merkelijk minder dan op de Belgische begraafplaatsen die we eerder bezochten. Wat we wel aantroffen en wat we beiden ook nog niet eerder hadden gezien was een klein bordje bij enkele graven waarop stond; 'In liefdevolle herinnering en respectvolle dankbaarheid aan de Lokeraar die zijn leven gaf in ruil voor vrede en vrijheid in ons land. Vanwege de inwoners van de stad Lokeren - 2014'. Iets verder vonden we een 5 tal witte kruisen met een grote witte steen voor die neerlag in het graf. Deze liet ons weten dat hier de 32 Franse gesneuvelden werden herdacht en in het laatste plot vonden we een ganse rij waar de bronzen plaat van was uitgehaald. We dachten niet meteen aan vandalisme omdat ze er precies professioneel waren uitgehaald en geen verdere beschadigingen vertoonden. Wel waren ze allemaal voorzien van een nieuw Belgisch schildje.

Soldaat Alexander Joseph François L. Van Driessche. 1ste Genie.

Hij wordt herdacht door de inwoners van Lokeren.

Gesneuveld 24 april 1915, 27 jaar. Plot D Graf 191.

Soldaat Alfons J. Innegraeve. 2de Karabiniers.

‘What’s in a Name’.

Gesneuveld 19 maart 1918. Plot C Graf 124.

Korporaal Jozef De Brandt. 5de Linie.

Gesneuveld 23 maart 1918, 29 jaar. Plot D Graf 85.

Soldaat Edward Frans Haverals. 6de Linie.

Gesneuveld 24 oktober 1914, 27 jaar.

Zijn zerk vermeldt de tekst ‘Ter Gedachtenis van’

wat doet vermoeden dat zijn graf verloren is gegaan.

Plot F Graf 8.

Soldaat Arsene Clement Dornez. 2de Jagers te Voet.

Gesneuveld 11 januari 1915, 23 jaar. Plot P Graf 194.

Soldaat Leopold Bedoret. 7de Linie.

Gesneuveld 7 mei 1915, 20 jaar. Plot P Graf 82.

Luitenant Polydore Van Loocke. 24ste Linie. Gesneuveld 29 september 1918, 25 jaar.

Luitenant Emile Van Loocke. 2ste Linie. Gesneuveld 11 september 1918, 24 jaar.

Broers, rusten naast elkaar in Plot B Graven 225 en 226.

Soldaat 2de Klas Franciscus Van Hissenhove. 7de Linie.

Gesneuveld 20 juli 1918, 24 jaar. Plot C Graf 221.

Soldaat 2de Klas Michel Auguste Louis Joseph Vermeulen.

Gesneuveld 16 mei 1918, 24 jaar. Plot D Graf 130.

Soldaat Ivon Marysse. 1ste Zware Artillerie.

Gesneuveld 18 maart 1918, 29 jaar. Plot I Graf 83.

Soldaat 2e Klas August Daes. 1ste Zware Artillerie.

Gesneuveld 5 maart 1918, 24 jaar.

Werd oorspronkelijk begraven in Beveren-aan-de-Ijzer maar rust nu in Plot I Graf 138.

Hulp-Onderluitenant Jacobus Arnold Winters. 10de Linie.

Zijn dagboeken vind je terug op volgende link http://users.telenet.be/frontsoldaat/index.html .

Gesneuveld 10 april 1918, 27 jaar. Hij werd oorspronkelijk begraven in Beveren-aan-de-Ijzer waar hij een voorlopige en definitieve zerk kreeg, om dan in 1924 overgebracht te worden naar De Panne en nu rust hij in Plot J Graf 232.

Soldaat Julius De Blaere. 1ste Grenadiers.

Gesneuveld 24 september 1918, 23 jaar.

Hij werd oorspronkelijk begraven in Beveren-aan-de-Ijzer maar rust nu in Plot K Graf 93.

Kapitein-Commandant Edmond Dessent. 13de Linie. Gesneuveld 30 oktober 1914, 45 jaar.

Kapitein-Commandant Fernand Dessent. 3de Linie. Gesneuveld 1 oktober 1918, 41 jaar.

Fernand was leraar aan het Atheneum en ging vrijwillig in dienst bij het uitbreken van de oorlog, hoewel hij al 37 jaar was. Hij bevond zich in een O.K. toen zijn broer Edmond sneuvelde aan het front. Hij vroeg meteen zijn overplaatsing en vervoegde het front op 26 december 1915. Hij leidde verschillende aanvallen op de duitsers. Uiteindelijk nam hij deel aan het Eindoffensief waar hij op de eerste dag gewond raakte, maar hij weigerde om weggevoerd te worden. Later sneuvelde hij aan het hoofd van zijn compagnie op 1 oktober 1918.

Edmond werd eerst begraven in Veurne maar werd later overgebracht om samen met zijn broer naast elkaar begraven te worden in Plot L Graven 7 & 8.

Sergeant Pieter Jan Haegdorens. 2de Grenadiers.

Gesneuveld 3 oktober 1918, 30 jaar.

Op de foto links zijn oorspronkelijk graf in Beveren-aan-de-Ijzer.

Nu rust hij in Plot P Graf 112.

Adjudant Jacques Auguste De Keyser. 3de Jagers te Voet.

Gesneuveld 11 oktober 1918, 22 jaar.

Hij is de enige met een privé graf. Plot B Graf 190.

Soldaat Theophiel Albert De Boe. Hoornblazer 1ste Linie.

Gesneuveld 9 oktober 1918, 24 jaar. Plot F Graf 95.

Korporaal Pieter Leonard Engelen. 1ste Karabiniers.

Gesneuveld 19 oktober 1918, 24 jaar. Plot G Graf 184.

Soldaat Paul Gaston Vrambout. Muzikant 5de Jagers te Voet.

Gesneuveld 19 oktober 1918, 33 jaar. Plot G Graf 135.

Korporaal Englebertus Josephus D’Hondt. 1ste Linie.

Gesneuveld 4 oktober 1918, 27 jaar. Plot G Graf 66.

Soldaat Gaston A Van Den Bergh. 15de Linie.

Gesneuveld 17 april 1918, 22 jaar. Plot D Graf 74.

Toen we klaar waren met ons werk trokken we in de richting van het schuilhokje (wachthuisje) waar we onze pipes hadden achtergelaten. We besloten onze tunes te spelen in het midden van de begraafplaats waar ook de Belgische driekleur wapperde. De tune Flower of Scotland klonk geweldig in deze grote open stille vlakte. De temperatuur in onze vingers voelde je met de seconde zakken waardoor we onze handen terug even dienden op te warmen vooraleer we verder gingen met de tune Amazing Grace. Het was bitter koud en we voelden na onze 2de tune onze vingertoppen bijna niet meer zodat we direct erna terug onze dikke wollen handschoenen aantrokken. Daarna besloten we om eerst de groepsfoto te nemen, onze pipes terug naar het wachthuisje te brengen en dan pas ons PRWWI kruisje te plaatsen. We besloten om dit ook te doen in het midden van de begraafplaats in het perk waar de vlaggenmast stond met de Belgische driekleur.

Toen we niet veel later terug bij het wachthuisje waren, namen we het gastenboek dat er in een kastje was opgeborgen. De laatste input dateerde van 9 december 2014 met de vermelding: MP Controle.

De input kwam zo te zien vrij regelmatig voor in het gastenboek wat ons ergens wel een beetje liet aanvoelen dat hier niet zoveel bezoek komt die ook het gastenboek invullen. We keken iets verder terug in het schrift en vonden een wel merkwaardige input gedateerd op 25 november 2014 door de nabestaanden van August Goossens die sneuvelde op 25 april 1915 en was ingedeeld bij het 1ste Regiment der Genie. "Waarom moesten nu zo dringend de kruisjes uit de Belgische Christelijke getroffen gezinnen weg. WAAROM !” Wat blijkbaar doelde op de vervanging van de Belgische schildjes.

We verlieten de Belgische Militaire Begraafplaats en gingen nog even langs bij de graven van John Cain en een onbekende zeeman, beiden gesneuveld op 26 april 1919 en beiden gediend op het schip H.M.S. Hughli. Deze twee CWG's lagen tussen de burger graven op de begraafplaats niet ver van de toegang tot de Belgische Militaire Begraafplaats. Aan de linkerzijde vindt men tegen de omheining voor de Belgische Militaire Begraafplaats de oud-strijders van 14-18 terug en aan de rechterzijde de oud-strijders van 40-45. Eveneens is er een CWGC plot met gesneuvelden uit WOII te vinden aan de linkerzijde net voor de Belgisch militaire begraafplaats.

Assistant Cook John Cain. Service number 898718.

R.F.A. “Hughli” Mercantile Marine Reserve.

Gesneuveld 26 april 1919, 50 jaar.

Block F, Civilian Sect. Grave 1.

Toen we alles terug hadden opgeborgen en we verkleumd plaats namen in de auto verlieten we rond 11u30 De Panne en gingen we op weg naar onze volgende bestemming die maar een dikke kilometer verder lag.

Om 11u40 parkeerden we onze wagen in het doodlopende straatje dat ons bij de Adinkerke Churchyard Extension had gebracht dat zich net achter de kerk van Adinkerke bevindt. Net voor de ingang staat ook een monument ter nagedachtenis voor de militairen die sneuvelden en afkomstig waren uit de regio Adinkerke en Veurne . De voorkant van de begraafplaats wordt afgesloten met een boogvormige muur, waarin rondbogige openingen met zuiltjes verwerkt zijn met in het midden een tweeledig smeedijzeren toegangshekken. Hier zouden 1651 Belgen liggen begraven, evenals 1 Fransman onder een Belgische officiële grafsteen (weliswaar met de Franse driekleur) en 67 Britten (waarvan er 59 afkomstig van het Verenigd Koninkrijk en 8 van Brits West-Indië) onder een witte 'head-stone'. 6 Belgen liggen onder een Heldenhuldezerkje begraven. 5 van hen hebben een particuliere grafsteen. 3 Belgen konden niet geïdentificeerd worden. De begraafplaats is sinds 2008 beschermd als monument.

Stuart ging meteen aan de slag met het fotograferen van het grondplan wat het voor hem gemakkelijker maakte de graven op te zoeken die we hadden uitgekozen, terwijl Kurt al tussen de graven liep opzoek naar foto's of epitafen die bij of naast de graven stonden, trokken Daphné en Patrick ook opzoek naar een goede foto. Voor- en achteraan de begraafplaats lagen gesneuvelden van de Commonwealth. In het midden tot helemaal achteraan de begraafplaats lag een breed met rode kiezel pad. Toen we achteraan de begraafplaats liepen merkten we op dat de buren ons in de gaten hielden. De een door het raam van de bovenverdieping, de andere piepend vanachter het gordijn. Waarschijnlijk allen verbaasd door twee rare individuen die in kilt rondliepen op de begraafplaats.

Soldaat Jan Baptist Paelinck. 5de Artillerie. Gesneuveld 15 mei 1916, 30 jaar.

Soldaat Kamiel August Paelinck. 10de Linie. Gesneuveld 21 oktober 1914, 24 jaar.

Broers en naast elkaar begraven in graven 1353 en 1354.

Louis Le Cerf.
Een Frans militair onder een Belgische zerk met Franse driekleur.
Gesneuveld 5 februari 1916

Able Seaman EC Aslett DSM (Distinguished Service Medal).

Service number 236458. Naval Siege Guns (France) Royal Navy.

Gesneuveld 27 augustus 1916. Graf 1718.

Corporal Arthur Brain DCM (Distinguished Conduct Medal).

Service number 240574. 1st/5th Bn. King’s Own Yorkshire Light Infantry.

Gesneuveld 19 juli 1917, 32 jaar. Graf 839.

Gunner C Smith MM (Military Medal).

Service number 99893. 25th Bde. Royal Field Artillery.

Gesneuveld 12 juli 1917. Graf 835.

Private Albert Victor Holt. Service number 31042.

transfer. to (98637) 165th Coy. Labour Corps Royal Berkshire Regiment. 19 jaar.

Pioneer William Harris. Service number 533909.

313th Road Construction Coy. Royal Engineers. 42 jaar.

Het jongste en oudste Commonwealth slachtoffer.

Allebei op 10 juli 1917 gesneuveld en naast elkaar begraven in graven 831 en 830.

Soldaat Jozef Tuerlinckx. 11de Linie.

Gesneuveld 6 augustus 1915, 19 jaar. Graf 567.

Flight Sub-Lieutenant Thomas Ralph Shearer.

9th Sqdn. Royal Naval Air Service.

Gesneuveld 13 juni 1917, 23 jaar. Graf 1713.

Private J McInnes.

Service number 16851. 15th Bn. Highland Light Infantry.

Gesneuveld 24 juni 1917. Graf 1711.

Sergeant Michel Math. Godefr. G. Bigot. 1ste Linie.

Gesneuveld 2 juli 1915, 20 jaar. Graf 164.

Soldaat 2de Klas Remy Bernhard Vindevoghel. 8ste Linie.

Gesneuveld 9 mei 1916, 18 jaar. Graf 1386.

Soldaat Bernard Carolus Tasset, 10de Linie en zijn broer Soldaat Maurice Tasset, 20ste Linie.

Het doodsprentje geeft aan dat Bernard geboren is in 1893, maar volgens het graf opschrift zijn ze beiden in 1892 geboren. In ieder geval zijn ze dezelfde dag, 13 juli 1917, gesneuveld en liggen ze samen begraven. Graf 1189.

Soldaat 1ste Klas Enoch Joseph Elie Stevens. 9de Artillerie.

Gesneuveld 13 januari 1917, 29 jaar. Graf 552.

Soldaat Joannes Jozef Maria Stoop. 8ste Linie.

Gesneuveld 7 februari 1916, 20 jaar. Graf 650.

Sergeant-Vlieger Graaf Paul Hervé de Goussencourt. Militair Vliegwezen, 3de Eskadron.
Op 12 mei 1917 meldt de graaf zich als vrijwilliger om een verkenningsvlucht voor de Belgische artillerie uit te voeren.
Samen met zijn waarnemer Luitenant waarnemer Léon Adelin Decubber stijgt hij op achter de stuurknuppel van zijn Farman 40.
Zij maken een observatievlucht boven Diksmuide om hun eigen artillerie eenheid en grondgeschut te ondersteunen.
Boven Kaaskerke wordt hun vliegtuig door de Duitse Luchtafweer beschoten en geraakt!
Het toestel stort brandend neer in een weide niet ver van de IJzer te Kaaskerke. Beide militairen overleven de Crash niet.
Hij werd 25 jaar. Zijn ouders hebben op de plaats waar ze zijn neergestort een kapel laten bouwen. h ttps://www.google.be/maps/@51.027564,2.846772,3a,75y,10.59h,83.34t/data=!3m4!1e1!3m2!1sIaEy3xz0xB2oxbOQ9ixqKw!2e0?hl=en .
Hij ligt begraven in graf 741.

Luitenant-Vlieger Paul Charles Gustave Hanciau. Militair Vliegwezen, 1ste Escadron.

Gesneuveld op 30 september 1917 toen hij tijdens een verkenningsvlucht werd verrast door 10 Duitse Albatros verkennings vliegtuigen. Hij werd 32 jaar. Graf 743.

Private Sam Pickles.

Service number 202711. 1st/4th Bn. King’s Own Yorkshire Light Infantry.

Gesneuveld 24 juli 1917, 21 jaar. Graf 844.

Soldaat Marcel Gourdin. 2de Jagers te Voet.

Gesneuveld 22 september 1915, 18 jaar. Graf 1650.

We gingen onze pipes ophalen die we terug hadden achtergelaten aan het wachthuisje en besloten om onze tunes te spelen in het midden van de begraafplaats. We trokken onze handschoenen uit en merkten op dat het nog niet veel beter was gesteld met de temperaturen op de middag hoewel het zonnetje nog scheen. Tijdens het spelen van onze inmiddels bekende tunes merkten we op dat enkele buurtbewoners stonden te kijken. Daphné liet zelfs weten dat er schuin tegenover van waar we stonden er een oud vrouwtje stond te piepen vanachter een gordijn. Kurt moest direct denken aan het liedje van Walter De Buck, In m'n stroatje zijn 't allemaal komeren en deed dan ook enkele uitspraken daarover.

Een wandelaar kwam in een snelle pas de begraafplaats opgelopen en we allen dachten we van: Nu gaan we het hier gaan hebben. Niks was minder waar, hij passeerde ons, draaide zich om op het einde van het lange rode pad en verdween weer even snel zoals hij gekomen was. Iets later terug een aantal mensen die op en af liepen en het leek erop dat er hier een wandeltocht aan de gang was. Na het spelen van onze tunes werd de groepsfoto genomen niet ver van het toegangshek met het grootste aantal graven op de achtergrond.

Terug bij het 'wachthuisje' gekomen vulden we het gastenboek in dat alweer een laatste input had van MP Controle op 09 december 2014. Anders dan bij de begraafplaats in De Panne stond er nu de naam, De Bock bij. Een vorige input was van 24 november 2014 afkomstig van De Mayer Jan.

Na het invullen van het gastenboek maakten we ons stilaan klaar en laadden alles in de auto waarna we deze mooie begraafplaats verlieten om 12u35. Terwijl we in de auto nog eens alles overliepen voor de volgende stop, vertrokken ook onze volgers naar de volgende bestemming. Niet veel later reden we het kleine doodlopende straatje uit en merkten op dat het blijkbaar al goed vol stond met geparkeerde wagens. We reden het dorp uit en gingen direct rechts op de rotonde naast het kanaal. Niet veel verder tussen twee Engelse shops in, sloegen we links af en niet veel verder lag de volgende begraafplaats op onze tocht. Alles te samen net geen kilometer verder. Bij aankomst keken we beiden een beetje verbaasd want hoewel onze volgers voor ons waren vertrokken bleek van hen geen enkel spoor te zijn.

We konden niet lang wachten op hen en om 12u40 besloten we Adinkerke Militaire Cemetery maar op te gaan. Aan de straatkant stonden 2 grote witte kalkstenen zuilen met daarin de naam van de begraafplaats gebeiteld met daarachter een 55 meter lange gemillimeterd graspad die ons op de eigenlijke begraafplaats zou brengen. Eigenlijk best wel aardig want aan beide zijden van het graspad stond op het braakliggende terrein het gras en onkruid een halve meter hoog. Op deze kleine begraafplaats worden 270 doden uit de Eerste Wereldoorlog herdacht, waaronder 160 Britten, 5 Australiërs en 2 Canadezen, 98 Duitsers, 4 Russen en één Egyptenaar van het "Labour Corps" (arbeidersploegen). Daarnaast liggen er nog 95 doden uit de Tweede Wereldoorlog, waaronder 54 Britten (waarvan 5 niet geïdentificeerd), 1 Australiër en 40 Tsjechen (waarvan 1 niet geïdentificeerd.

Enkele Tsjecho-Slovaakse graven samen met Gunner Leonard Walter Jeoffroy.

Service number 1729029. 98 Bty., 32 Lt. A.A. Regt. Royal Artillery.

Hij is de laatste gesneuvelde van de begraafplaats.

Gesneuveld 11 november 1944 (of all dates), 34 jaar. Rij H Graf 7.

Vier Russische graven van WWI.

Van juni tot november 1917 werd het Britse XV Corps ingezet tussen de kust en Sint-Joris. Een veldhospitaal, het 1st Canadian Casualty Clearing Station, was in juni 1917 in Adinkerke geïnstalleerd, de 24ste en 39ste Casualty Clearing Stations waren tussen juli en november 1917 aan de Oosthoek (tussen Adinkerke en Veurne) ingericht. In 1918 werden nog 104 Fransen begraven, die na de wapenstilstand naar een andere begraafplaats werden overgebracht.

Ook in de Tweede Wereldoorlog werden hier gesneuvelden bijgezet. Er liggen 95 gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog. De meeste Britse doden uit deze oorlog zijn gevallen tijdens de gevechten tussen De Panne en Duinkerke in mei-juni 1940. De Tsjechische brigade, 4.260 man sterk, verbleef in oktober 1944 in De Panne. Van daaruit nam ze deel aan het beleg van Duinkerke. De begraafplaats werd beschermd als monument in 2009.

Toen we naar het Cross of Sacrifice liepen waar we onze pipes even zouden leggen terwijl we foto's namen viel het ons op dat hier een paar merkwaardige grafstenen stonden, toch anders dan die dat we gewoon waren te zien, achteraf bleken dit de Tsjechische graven te zijn. Bij het Cross of Sacrifice lagen enkele bloemenkransen en merkten we op dat er bij alle Tsjechische graven bloemen en kaarsjes waren gezet. Waarschijnlijk allen nog van de laatste herdenkingen. Terwijl Stuart op zoek ging naar de graven die we hadden uitgekozen voor 'de man achter de steen' nam Kurt enkele van de Duitse graven onder de loep waarvan niemand hier werkelijk was begraven. Allen werden ze als vermist opgegeven hier in de buurt tussen 14 & 17 oktober 1914 en eentje op 3 februari 1919. De wandeltocht in de buurt passeerde hier ook en af en toe kwamen enkele wandelaars even een kijkje nemen naar ons doen en laten. Een koppel vroeg in gebroken Engels of ze niet een foto moesten maken van ons beiden nadat ze het fototoestel hadden zien staan. Stuart antwoordde dat dit niet nodig was want we hadden immers een paar volgers die op weg waren naar hier. Achteraf zei hij dan ook tegen Kurt; "Allez, 't is te hopen dat die nog komen.".

Alle Duitse graven op Adinkerke Military Cemetery staan bekend als 'Denkmal für die Vermissten' wat wil zeggen dat deze personen hier niet zijn begraven.

Steen links op de foto,
Otto Tellschow (beroeps soldaat). Vermist sinds; 16.10.1918 - Graf B51
Karl Zarnikow (beroeps soldaat). Vermist sinds; 16.10.1918 - Graf B52

Steen rechts op de foto,
Herman Singhof (beroeps soldaat). Vermist sinds; 17.10.1918 - Graf B53
Jonas Arlnold (beroeps soldaat). Vermist sinds; 16.10.1918 - Graf B54

Steen links op de foto,
Leutnant Roland Witt (beroeps soldaat). Vermist sinds; 14.10.1918 - Graf B47
Joseph Schneider (beroeps soldaat). Vermist sinds; 16.10.1918 - Graf B48

Steen rechts op de foto,
Pinkerstein (beroeps soldaat). Vermist sinds; 17.10.1918 - Graf B49
Emil Lammel (beroeps grenadier). Vermist sinds; 16.10.1918 - Graf B50

Emil Truskowski (beroeps soldaat). Vermist sinds; 15.10.1918 - Graf B36
Willy Valckenhausen (beroeps soldaat). Vermist sinds; 15.10.1918 - Graf B37

Walter Beyer (beroeps soldaat). Vermist sinds; 10.06.1918 - Graf A28
Gustav Maier (beroeps onder-officier). Vermist sinds; 07.10.1918 - Graf B29

Georg Dürrmeier (beroeps soldaat). Vermist sinds 19.04.1918 - Graf A1
Gustav Ermy (matroos). Vermist sinds 19.04.1918 - Graf A2

Private JW Fielder.

Service number 38295. 14th Bn. Devonshire Regiment transf. to (92556) 155th Coy. Labour Corps.

Gesneuveld 25 augustus 1917, 37 jaar. Rij B Graf 15.

Bombardier WE Tallowin MM and Bar (Military Medal and Bar).

Service number 20382. “Z” 1st. T.M. Bty. Royal Garrison Artillery.

Gesneuveld 30 augustus 1917. Rij B Graf 33.

Serjeant EO Leak MM (Military Medal).

Service number M2/032040. 604th Mechanical Transport Coy. attd. XV Corps Heavy Artillery, Army Service Corps.

Gesneuveld 29 oktober 1917. Rij D Graf 26

Flight Commander Francis Dom

inick Casey DSC (Distinguished Service Cross).

3rd Sqdn. Royal Naval Air Service. Gesneuveld 10 augustus 1917, 25 jaar. Rij G Graf 2.

Captain Henry Laurance Slingsby MC (Military Cross).

2nd Bn. King’s Own Yorkshire Light Infantry attd. (Adjt) 10th Bn. Duke of Cornwall’s Light Infantry.

Gesneuveld 11 augustus 1917, 24 jaar. Rij G Graf 4.

Nafar (Private) Sabit Harun Mohamed.

Service number 8267. Egyptian Labour Corps.

Hij is de enige Egyptenaar uit WWI begraven in België.

Gesneuveld 6 september 1917.

Zijn graf ligt helemaal vooraan de begraafplaats naast Graf 37 van Rij A.

Private A Barton.
Service number 201476. 1st/4th Bn. York and Lancaster Regiment.
Gesneuveld 14 augustus 1917, 22 jaar. Rij A Graf 36.

Bombardier Albert George Childs.
Service number 2599. 6th. A.F.A. Bde. Australian Field Artillery.
Gesneuveld 5 augustus 1917, 30 jaar. Rij A Graf 6.

Flight Commander Arnold Jacques Chadwick DSC (Distinguished Service Cross).

4th Sqdn. Royal Naval Air Service.

Gesneuveld 28 juli 1917, 21 jaar. Hij is hierdoor de eerst gesneuvelde op de begraafplaats. Rij G Graf 1.

Toen we klaar waren met het nemen van foto's en het verzamelen van informatie begonnen we ons toch een beetje zorgen te maken over onze volgers, deze waren nog steeds niet opgedaagd en we zouden binnen enkele minuten onze tunes gaan spelen op de pipes. Net toen Stuart het fototoestel positioneerde voor de foto met 'timer' terwijl we zouden spelen, zagen we aan de straatkant een bekend gezicht arriveren. Patrick en niet veel later ook Daphné kwamen de begraafplaats opgewandeld en naar eigen zeggen hadden ze verderop in het begin van de straat staan wachten. Wij dachten eerder dat dit kwam door het ploegwerk en gewoon waren misreden.

Terwijl de eerste noten klonken van Flower of Scotland zagen we vanuit onze ooghoeken verschillende mensen, allemaal wandelaars, de begraafplaats oplopen om te komen kijken naar wat hier gebeurde. Een vrouw nam tussen en naast ons foto's met haar gsm, haar man fotografeerde zijn vrouw dan weer van op afstand. Terwijl we Amazing Grace speelden arriveerden nog enkele toeschouwers terwijl Patrick af en toe eens op ons fototoestel drukte. Nadat onze tunes gedaan waren deed onze woordvoerder Stuart een korte uitleg aan het koppel die de ganse tijd foto's had genomen waarvan de man ook veel interesse had in de Eerste Wereldoorlog. Niet veel later werd het PRWWI In Remembrance kruisje neergeplant bij en tussen de andere In Remembrance kruisjes bij het Cross of Sacrifice, waarna we in de buurt ervan ook de groepsfoto namen.

Ondertussen was het kleine zonnetje dat vandaag scheen weggekropen achter enkele grijze wolken en het was ineens ook merkelijk veel frisser geworden. Eerst dachten we nog: 'Hopelijk houden we het droog', maar de verdere dag bleef het gelukkig droog. Bij de ingang van de begraafplaats vonden we ook de 4 Russische graven die we eerst niet direct hadden opgemerkt. Eveneens bij de ingang in een van de zuilen was ook het registerkastje te vinden. De laatste input van het register dateerde van 11 december 2014 van de Familie Dentergem (Belgique).

Na het invullen van het register verlieten we deze kleine maar toch mooie begraafplaats rond 13u25. Normaal zouden we hier onze picknick nuttigen, maar we besloten om deze uit te stellen tot aan de begraafplaats in Ramskapelle waar we niet veel later arriveerden om 13u40.

We parkeerden voor de begraafplaats die een driehoekige vorm had en waarop de graven allemaal waren aangelegd in een halve cirkel. Voor de begraafplaats aan de straatkant stond heel wat werkmartiaal die ons liet weten dat werklieden bezig waren met het opkuisen en hervoegen van de omheiningmuur van de begraafplaats. Bij de auto aten eerst onze picknick met voor de een warme kop thee en de andere een kop koffie wat zeer welkom was op deze zeer koude dag. Onder de picknick werd er voornamelijk gepraat over enkele verschillende begraafplaatsen, de te zoeken WOI slachtoffers en wat geschiedenis over de streek.

Vanaf midden oktober 1914 stelde het Belgische leger zich o.m. op in de omgeving van Ramskapelle. De inwoners van het dorp sloegen op de vlucht. Van 18 tot 31 oktober vond de Slag aan de IJzer plaats. Vanaf 29-30 oktober werd het gebied tussen de IJzerdijk en de spoorwegberm onder water gezet. Op 30-31 oktober vonden o.m. te Ramskapelle verbeten gevechten plaats: met het wassende water als bondgenoot werd het dorp en de molen door Belgen en Fransen (waaronder Afrikanen) heroverd op de Duitsers. Tijdens de stellingenoorlog in de daaropvolgende jaren vonden in Ramskapelle 'slechts' kleinschalige gevechten en beschietingen plaats. . Na de wapenstilstand volgde de drooglegging van het onderwater gezette gebied, de opruiming en de trage heropbouw van het dorp. De veldgraven uit het onderwater gezette gebied en militaire graven op gemeentelijke begraafplaatsen uit de sectoren Nieuwpoort en Ramskapelle werden verzameld op deze verzamelbegraafplaats. Dit gebeurde vermoedelijk vanaf 1922. Van de 634 Belgische militaire doden die hier begraven of herdacht worden, zijn er 402 oftewel 63,4% ongeïdentificeerd. Bij de geïdentificeerde doden zijn er 167 gestorven in 1914 (waarvan 108 tijdens de Slag bij de IJzer in oktober 1914), 60 in 1915 en 5 in 1918. Er liggen geen doden, waarvan geweten is dat ze in 1916 of 1917 gestorven zijn. Deze doden behoorden vooral tot de infanterie (223). Qua rang betreft het 8 officieren (1 majoor, 4 kapitein-commandanten, 3 onderluitenanten), 14 onderofficieren, 16 korporaals en 194 soldaten. Op deze begraafplaats liggen o.m. 27 doden van het 10de Linieregiment (4de Legerdivisie) die omkwamen bij de inslag van een zware granaat op een kelder in Nieuwpoort op 2 januari 1915. In 1952 werd tijdens het ploegen het lichaam van de Belgische militair Louis Notaert in Stuivekenskerke gevonden. Hij werd toen op deze begraafplaats herbegraven, in het gras rechts van de ingang. Er staat echter nog steeds geen grafsteen op zijn graf.

Aanpassing dd 21 maart 2015. Toen kregen we volgend bericht.

Beste, bij uw bezoek aan de BMB Ramskapelle vermeldt u dat de gesneuvelde Notaert nog steeds geen grafsteen heeft op deze begraafplaats. Dat klopt, omdat hij op de BMB van De Panne rust.

Mvg, Didier PONTZEELE Dienst Oorlogsgraven

IV-NIOOO

Niet veel later trokken we de begraafplaats op en Stuart vroeg aan Daphné en Patrick of zij ook even wilden uitkijken naar Soldaat Dierickx Eugene. Op de Facebook pagina Wereldoorlog 1914 werd de vraag gesteld of hij hier begraven ligt en aangezien we hier nog moesten langskomen hadden we beloofd om uit te kijken of dit het geval was. Ieder ging zijn eigen weg op de begraafplaats terwijl Stuart begon met het fotograferen van de uitgekozen graven waarvan we iets meer wilden vertellen. Halfweg de begraafplaats kruisten onze wegen elkaar even en bleek dat er van Eugene Dierickx nog geen enkel spoor te vinden was. Stuart had ondertussen ook even het register nageplozen en ook hierin was er geen spoor te vinden van deze militair.

Soldaat Hervé Hilioné Van Lancker. 1ste Jagers te Voet.

Gesneuveld 23 oktober 1914, 28 jaar. Graf 527.

Soldaat Hervé Hilioné Van Lancker. 1ste Jagers te Voet.

Gesneuveld 23 oktober 1914, 28 jaar. Graf 527.

Soldaat Remigius Josephus Coucke. 4de Linie.

Hij kreeg 100 jaar na zijn dood bezoek van de kleinkinderen van zijn zus Magdalena.

Zij lieten ook een mooi aandenken achter.

Gesneuveld 24/25 oktober 1914 (hoewel onze bronnen spreken van 6 oktober 1914).

Hij werd 21 jaar. Graf 179.

Soldaat 2de Klas Lodewijk Frans Vertongen. 1ste Linie.

Gesneuveld 30 september 1918, 10 dagen na zijn 30ste verjaardag. Graf 339.

Soldaat 1ste Klas Julius Benedictus D’Hondt. 2de Grenadiers.

Gesneuveld 24 oktober 1914, 25 jaar. Graf 356.

Korporaal Marcellus Desiderius Van Der Cruyssen. 4de Linie.

Zoon van schrijver Ademar Camille Van Der Cruyssen.

Gesneuveld 24 oktober 1914, 26 jaar. Graf 443.

Soldaat Victor Martinus Adriaenssens. 10de Linie.

Gesneuveld 19 februari 1915, 27 jaar.

Hij werd overgebracht van Nieuwpoort en rust nu in Graf 214.

Toen we alle graven hadden bekeken waarvan het grootste deel 'onbekend' was speelden we onze tunes in het midden van de begraafplaats waarna we de groepsfoto namen op dezelfde plaats. Patrick die Chinese vrijwilliger was, duwde op het knopje van het fototoestel voor de groepsfoto en wij zagen hem in gedachten alweer vallen voor onze neus. Een keer iets anders dan steeds 'cheese' of 'smile' te zeggen in afwachting van de timer. Na een klein overleg besloten we om ons PRWWI In Remembrance kruisje te plaatsen in het perk, dichtst bij de middenpad, anders dan bij de CWGC begraafplaatsen waar we het altijd bij het Cross of Sacrifice zetten. Kort nadien trokken we naar het 'wachthuisje' waar het register en gastenboek lag. De laatste input van het gastenboek dateerde van 11 december 2014 en vermeldde: MP controle door 1cc Bonami. Lang moest Kurt niet zoeken naar de betekenis van 1cc, door het veelvuldig vertoeven in verschillende militaire vriendenkringen wist hij al vrij snel dat deze afkorting stond voor: 1ste Korporaal Chef. Blijkbaar worden de Belgische militaire begraafplaatsen regelmatig gecontroleerd door een sectie MP's van hier ergens in de buurt.

We hadden een verrassend publiek.

Na het invullen van het gastenboek werd alles keurig in de auto geladen, de gps coördinaten ingevoerd door onze volgers en vertrokken we allen om 14u40 richting Keiem waar we de voorlaatste begraafplaats voor vandaag zouden bezoeken. Een ritje van ongeveer een 10 minuten waarin we ons toch min of meer wat konden opwarmen met de chauffage in de auto want de temperaturen bleven precies dalen. Het was bitter koud geworden. Om niet binnendoor te hoeven rijden reden we over de E40 en sloegen een eind verder af op de N369b richting Diksmuide. Op onze weg keken we uit naar de IJzertoren die je, door zijn hoogte toch zou moeten zien staan. Niks was minder waar, we kregen de toren niet in ons vizier. Bij aankomst om 14u50 aan de militaire begraafplaats van Keiem liet Daphné ons weten dat je de IJzertoren maar pas zag staan als je nog een eindje verder reed op deze baan in de buurt van Beerst.

Vooraan de begraafplaats bevond zich een kleine parking waar we onze auto achterlieten. We gingen deze mooie begraafplaats op die een ruitvorm had van ongeveer een 75 meter bij 75 meter. De begraafplaats wordt links van de toegang omgeven door een haag, rechts een omheining bestaande uit een moderne, groene afrastering. Rondom rond zijn pilasters aanwezig. De sobere toegang, die zich op één van de 4 hoeken van de plattegrond situeert, bestaat uit een smeedijzeren poort, begrensd door grijze hardstenen, balkvormige zuilen met links op een ijzeren plaat 'Cimetière militaire de Keyem' en rechts 'Militair kerkhof van Keyem'. Centraal op de begraafplaats een vierkante groenpartij, waarrond de 4 perken met grafstenen geschikt liggen. Achter de centrale groenpartij, op het centrale wandelpad, staat een vlaggenstok met daaraan de Belgische vlag. De grafstenen staan per 2, rug aan rug, deels met een haag ertussen. Tussen de dubbele rijen grafstenen is er gras. Er zijn telkens 6, 8 of 10 rijen, bestaande uit 5, 7, 9 of 11 graven. Verspreid over de begraafplaats enkele bomen en zitbanken. Er liggen 589 doden begraven en 1 wordt er herdacht. 1 dode dateert uit WOII.

De Belgische militaire begraafplaats van Keiem is een verzamelbegraafplaats van na WOI. De grond werd in februari 1924 door het Ministerie van Landsverdediging verworven uit privaat bezit. Na verzameling van de doden na de oorlog en aanleg van de begraafplaats volgens het stramien, werd de begraafplaats op 12 juli 1925 ingewijd. Opvallend op de begraafplaats van Keiem zijn het aantal doden van 8ste en 13de Linieregiment van 18 en 19 oktober 1914 (147 van de 590). Op 18 oktober 1914 vielen de Duitsers aan en veroverden ze de Belgische voorposten, o.a. Keiem. Vanuit Bruggenhoofd Diksmuide deden de Belgen (8ste Li en 13de Li) een tegenaanval en heroverden ze Keiem. Op 19 oktober deden de Duitsers een nieuwe aanval, heroverden Keiem en drongen de Belgen achteruit. Er vond een verwarde Belgische terugtocht naar de Ijzer plaats en de ijzeren draaibrug werd opgeblazen. 364 van de 590 doden konden niet meer geïdentificeerd worden.

We wandelden een eindje verder op de begraafplaats waar we een grote stenen bank vonden waarop we onze pipes neerlegden terwijl we verder ons ding gingen doen. Stuart ging meteen van start met het fotograferen van het grondplan van de begraafplaats. Verder werkend op deze foto kon hij makkelijker de uitgekozen graven voor 'de man achter de steen' opsporen en diende hij niet kris kras over de begraafplaats te lopen opzoek naar een bepaald graf, wat heel tijdrovend was. Daphné en Patrick, onze volgers, gingen eveneens op zoek naar een goede hoek voor een perfect plaatje. Hier en daar kwamen we op ons pad over de begraafplaats een graf tegen waarbij een grote witte steen bijlag waarop een klaproos stond geschilderd. Zelfs bij een graf waarop vermeld stond; 'onbekend' wat we een heel mooi gebaar vonden. Ook hier en daar stond een foto bij een graf, deze werden allemaal gefotografeerd om een beeld voor ogen te krijgen over de man die hier begraven was. Anders dan bij de CWGC zijn foto's van onze eigen Belgische jongens nauwelijks of niet te vinden. Ook hier en daar vonden we zoals op de begraafplaats in De Panne een klein bordje bij een graf waarop een Lokeraar werd herdacht.

Kapitein-Commandant Clement Chretien Von Stockhausen. 2de Grenadiers.

Zijn naam klinkt toch wel heel erg Duits. Gesneuveld 22 oktober 1914, 38 jaar. Graf 406.

Luitenant-Kolonel Henri Georges Delcourt. 13de Linie.

Gesneuveld 19 oktober 1914, 48 jaar. Graf 105.

Soldaat Georges Camille Vryders. 13de Linie.

In zijn brief naar zijn vader en broer wordt de toestand rond die periode goed beschreven.

“Met dezen laat ik u weten dat het maar slecht gesteld is met ons.

Den Duitschman is in ons land dus zijn we verplicht hem tegen te houden.

Het gevaar is nakend doch ik wil sterven met kloeken moed.

De Commandant heeft ons allen op den koer geroepen en ons aangemoedigt om onze plicht te doen.

Het kan soms de laatste maal zijn dat ik schrijf bewaard dus mijn aandenken in uw hart en bid voor mijn zielle zaligheid.

Mijn leven zal kort geweest zijn op deze aarde slechts 23 jaar,doch het is het noodlot dat het gewild heeft, doch alles is noch niet verloren er kan soms noch hoop op redding bestaan en ook wanneer wij er niet meer zullen zijn zult gij allen het ook gevaarlijk hebben in tijd van oorlog word er niets gespaard.”

Gesneuveld 19 oktober 1914, 23 jaar. Graf 101.

Soldaat Leopold Frans Dumon. Genie.

Gesneuveld 22 oktober 1914, 30 jaar. Graf 413.

Korporaal Arthur Victor Van Bockstaele. 18de Linie.

Gesneuveld 19 oktober 1914, 18 jaar. Graf 201.

Korporaal Leon Jean Baptiste De Smet. 1ste Grenadiers.

Hij kreeg een aandenken van de inwoners van Lokeren.

Gesneuveld 22 oktober 1914, 21 jaar. Graf 411.

Hulp-Onderluitenant Robert Ferdinand Andre Bottelberghs. Karabiniers Wielrijders.

Gesneuveld 19 oktober 1914, 23 jaar. Graf 454.

Luitenant André Alexander V.M.G. Brabant. 13de Linie.

Gesneuveld 19 oktober 1914, 25 jaar. Graf 1.

Luitenant-Vlieger Armand J.F. Glibert. Militair Vliegwezen 6de Escadron.

Neergeschoten tijdens de terugkeer van een raid boven Brugge op 8 april 1917, 28 jaar. Graf 494.

Onderluitenant Firmin Blocus. Rijkswacht.

Gesneuveld 19 oktober 1914, 32 jaar. Graf 5.

Soldaat Remigius Joseph Van De Walle. 5de Linie.

Gesneuveld 29 september 1918, 23 jaar. Graf 364.

Soldaat Joseph Ferdinand Auguste Verkinderen. 4de Linie.

Gesneuveld 22 oktober 1914, 20 jaar. Graf 409

Soldaat Ludovicus Julien Remi Schotsmans. 1ste Grenadiers.

Gesneuveld 23 oktober 1914, 16 jaar. Graf 244.

Na een 10-tal minuten gingen we naar de stenen bank waar we onze pipes namen en op aanraden van Daphné en Patrick zouden we spelen onder een oude boom wat volgens hen prachtig zou zijn met de zon en het schaduw silhouet. Eveneens zou dan ook de vlaggenmast centraal mee staan op de achtergrond. Voor de eerste keer gaven we ons beiden over en luisterden naar de richtlijnen van beide fotografen. Natuurlijk het resultaat moesten we afwachten. Ook terug hier wreven we na Flowers of Scotland onze vingers even warm want we hadden het gevoel dat de temperatuur nog steeds aan het dalen was. Na onze laatste tune besloten we om eerst de groepsfoto te nemen onder de oude boom waarna we onze pipes terug legden op de stenen bank. Daar de vlaggenmast moeilijk zichtbaar was door groene struiken vanaf de ingang besloten we om ons PRWWI In Remembrance kruisje in het perk bij de eerste rij graven te steken. Dit zou dan ook beter zichtbaar moeten zijn van bij de ingang van de begraafplaats.

Wat later trokken we naar het wachthuisje dat zich links van de ingang bevond en waar we het register en gastenboek vonden. We tekenden op datum van vandaag, zoals gewoonlijk met onze naam en PRWWI 1914-1918 & 2014-2018 en merkten op dat de laatste input van 11 december 2014 was met alweer: MP Controle 1cc Bonami. De eerst volgende datum daarvoor was geleden van 04 december 2014 door de nabestaanden van Philemond Pauwels. Volgens onze gegevens diende Soldaat Pauwels bij de 1st Karabiniers en sneuvelde hier zo'n 6km vandaan in Moere op 28 jarige leeftijd.

Na het invullen van het gastenboek gingen we onze pipes halen, die nog steeds op de stenen bank lagen en maakten we ons klaar om te vertrekken naar de laatste begraafplaats voor vandaag. Om 15u35 verlieten we Keiem en dienden we een klein half uurtje te rijden met de wagen richting Brugge. We zagen dat volledig zitten want ondertussen konden we een iets langer opwarmen achter het kacheltje van de wagen.

Om 16u05 kwamen we terug als eersten aan, aan de achterzijde van de begraafplaats in Brugge (Assebroek) die het dichts bij de militaire graven lag. De Belgische militaire begraafplaats van Steenbrugge heeft een langgerekte trapeziumvormige plattegrond, versmallend naar achteren toe. De grafstenen staan in rijen opgesteld, ongeveer van N naar Z. Soms staan ze per 2, rug aan rug, af en toe is er sprake van een enkele rij. De rijen zijn niet even lang (links door de straat, rechts onregelmatig). Af en toe ontbreekt er een grafsteen in de rij. Er is 1 Britse grafsteen. Er zijn 611 individuele grafstenen. Daarvan zijn er 523 uit WOI: 507 geïdentificeerde Belgische doden, 1 geïdentificeerde Brit en 15 ongeïdentificeerde Belgen. Uit WOII zijn er 86 geïdentificeerde en 2 ongeïdentificeerde Belgen. Bij het uitstappen dachten we beiden al terug dat onze volgers alweer de weg kwijt waren. Net toen we onze Pipes uit de auto haalden kwamen ze het kleine straatje ingereden. We gingen samen de begraafplaats op en passeerden het stenen gebouwtje waar de werklieden hun materiaal in achterlieten. Omdat Stuart een tijdje terug al eens was komen kijken, dienden we niet lang te zoeken naar de WOI graven en als een ervaren loods gingen we met hem recht op ons doel af.

Onze pipes lieten we na het fotograferen achter in het wachthuisje op het tafeltje. De zon ging snel onder wat wel enkele mooie foto tot gevolg opleverde over de militaire begraafplaats. We gingen op zoek naar de uitgekozen graven, welke we door Stuart zijn verkenning vrij snel vonden. Kurt zijn oog viel op een perk in de buurt van de militaire begraafplaats waar een groot stenen kruis stond met daarvoor een standbeeld van een man die met handen op de rug stond met daaronder 'Pro Patria' (voor vaderland) gebeiteld, en ging een kijkje nemen. Het merendeel van de graven was afkomstig uit WO2 en een 7-tal waren afkomstig van de periode tussen 1914 en 1916. Dit speciaal perk met allemaal geëxecuteerde of gedeporteerde politieke gevangenen en verzetsstrijders werd ingehuldigd op 7 november 1948. Op een van de graven stond vermeld 'onthoofd'. En wij die dachten dat dit enkel taferelen waren uit de middeleeuwen.

Jan Guilini, hoewel WWII waren we allen wat aangedaan over de tekst onder zij naam, ‘Onthoofd’.

Na wat opzoekwerk hebben we dit over hem gevonden http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Guilini, een interessant man.

Soldaat Remigius J. Joris. 15de Linie.

De bronzen plaat in zijn zerk werd onlangs vervangen, nieuwe stijl?

Gesneuveld 8 november 1918, 23 jaar. Graf 505.

Soldaat Gustaaf Hilaire Roose. 14de Linie.

Gesneuveld 27 oktober 1918, 20 jaar. Graf 434.

Onderluitenant Camille J.P. Claerhout. 7de Linie.

Aan zijn medailles (waaronder een Africa Ster), onderaan de bronzen plaat, te zien had hij redelijk wat op zijn palmares.

Gesneuveld 21 oktober 1918, 31 jaar.

Jules Delaplace (Rijsel, 1867 – Brugge, 1916) was een gepensioneerde rijkswachter, die in 1915 onder de Duitse bezetting gevangen genomen werd te Sint-Kruis, onder beschuldiging van spionage en het smokkelen van brieven uit de frontstreek. Samen met hem werden ook Charles Tyteca en Julius De Sloovere gearresteerd. Alle drie werden ze veroordeeld tot de kogel. De terechtstelling was aanvankelijk voorzien voor 11 april 1915, maar zou uitgesteld worden tot 8 mei 1916, op de dag van de Heilige Bloedprocessie (die door de oorlogsomstandigheden niet doorging). Bij hun executie in de kazerne langs de Kazernevest waren Reyland, schepen uit Brugge en Van Robays en De Bruyne, 2 schepenen uit Sint-Kruis, verplicht aanwezig. Hij ligt begraven vooraan links in het kavel met gefusilleerden.

Corporal Lambert Robinson.

Service number 313798. 202nd Sqdn. Royal Air Force.

Hij is de enige Commonwealth gesneuveld van WWI hier begraven.

Gesneuveld 14 februari 1919. Graf 426.

Opperwachtmeester Jan Lambrecht. Rijkswacht.

Gesneuveld 15 maart 1919, 37 jaar. Graf 536

Soldaat Victoor Vanlaer. 4de Linie.

Gesneuveld 30 november 1914, 31 jaar. Graf 331.

Korporaal Victor Van Der Vorst. 2de Karabiniers Wielrijders.

Gesneuveld 21 oktober 1918, 32 jaar. Graf 358.

Soldaat Bernardus Noë. 11de Linie.

Gesneuveld 28 september 1918, 22 jaar. Graf 293.

Sergeant Alphonse P. Vermeulen. 4de Karabiniers.

Gesneuveld 23 januari 1919, 25 jaar. Graf 154.

Soldaat Hendrik Kamiel Nottebaere. 3de Jagers te Voet.

Gesneuveld 22 september 1914, 21 jaar. Graf 78.

Luitenant Raymond Gustave Ghislain Berger. 21ste Linie.

Gesneuveld 4 november 1918, 21 jaar. Graf 14.

Soldaat Adolphe Philipot. 17de Linie. Gesneuveld 18 oktober 1918, 24 jaar. Graf 37.

Ook zijn broer Louis kwam om, dit op 15 oktober 1918, 27 jaar.

Drie dagen eerder in Osnabrück, Duitsland, waarschijnlijk als krijgsgevangene.

Nadat Stuart niet veel later klaar was met zijn rondgang besloten we om nabij de vlaggenmast in het midden van de militaire begraafplaats onze tunes te spelen. Door het verdwijnen van de zon was het precies nog kouder geworden, ofwel kwam dit doordat we reeds een ganse dag hadden buiten vertoefd en we helemaal verkleumd waren ondertussen. Toen de eerste noten van Flower of Scotland klonken stopte onze Kurt ineens met spelen waarop Stuart volgde. 'Oei?' Er was iets niet pluis met de pipes van Kurt. Enkele seconden later werd het probleem ontdekt. Een van de drone-rieten was losgekomen waardoor hij zijn pipes niet op druk kon houden. 'Ja sorry voor het oponthoud, kan er niet aan doen...' waarop Stuart meteen antwoorde; 'Ge weet dat je instrument ten alle tijde in orde moet zijn hé collega.' waarna Kurt iets mompelde over ploegwerk en liet weten dat het euvel verholpen was. We begonnen opnieuw en dit keer zonder oponthoud.

Na de tune Amazing Grace trokken we onze handschoenen en mutsen weer aan en besloten we om het PRWWI kruisje bij de vlaggenmast te plaatsen. De reden daarvoor was dat we de groepsfoto vooraan wilden nemen zodat gans de begraafplaats er mee op zou staan. Kruisje 55 werd plechtig neer geplant tussen de houtschilfers naast de vlaggenmast waarna onze volg fotografen Daphné en Patrick samen met Stuart overlegden van waar we het best de groepsfoto zouden nemen. Binnen de kortste keren kwamen ze overeen en we gingen naar de voorkant van de begraafplaats zoals Stuart eerst had gedacht. Na het nemen van de groepsfoto gingen we naar het wachthuisje om het gastenboek in te vullen wat een laatste input had van 01 december 2014 en vermeldde: Technische controle 1ste ech. - alles oké. De input daarvoor dateerde van 13 november 2014 wat schreef: Wij eren degene die gestorven zijn. Respect voor hen. - Sander Wylo.

Na het invullen van het gastenboek liet Stuart ons weten dat er een eindje verder een Cross of Sacrifice stond van de CWGC en we besloten een kijkje te gaan nemen. Onderweg zagen we op enkele grafstenen foto's van militairen staan. Eerst dachten we dat dit Oud-Strijders waren. Maar bij enkele van deze zerken was de tekst nog leesbaar en werd duidelijk dat het om gesneuvelden ging. Aangezien de zon al bijna onder was en het hierdoor te donker was geworden om nog duidelijke foto's te nemen besloot Stuart om nog eens terug te komen om deze graven te fotograferen. Aangekomen bij het CWGC-plot bleek het dat het een voor een allemaal CWG's uit de 2de wereldoorlog waren, waaronder één Nederlander. We liepen verder in de richting van de uitgang want deze begraafplaats was gebonden aan openingsuren en zou binnen enkele minuten op slot gaan. We verlieten deze heel mooie en fotogenieke burgerlijke begraafplaats om 17u05 en borgen onze pipes op in de auto die schuin tegenover de uitgang stond geparkeerd. Traditie getrouw ging Patrick nog eens trakteren met een goeie 'dram' op de 55ste bezochte begraafplaats, wat niet echt een rond getal was. Naar Kurt's mening had Patrick wel altijd een uitleg om het glas te heffen. We klonken met een lekkere Coal Ila op de koude maar toch zeer mooie gepasseerde dag. Terwijl we wat na stonden te praten zagen we dat de poort van de begraafplaats werd gesloten. Na ons glas whisky namen we afscheid van elkaar en een rit van een 10-tal kilometer bracht ons terug in Moerkerke waar de tocht vandaag was begonnen.

Trip 42, onze negende rit dit jaar die langs voornamelijk Belgische militaire begraafplaatsen liep was ondanks het koude weer van vandaag een prachtige tocht. Tijdens onze korte stukjes in de auto konden we wat opwarmen maar dat was nooit echt genoeg om op temperatuur te blijven. We hadden onze fleece-vestjes, dikke truien, mutsen en handschoenen aangetrokken vandaag welke zeer goed van pas waren gekomen maar ons toch tegen het eind van de trip ons niet echt meer warm hielden. Waarschijnlijk omdat we in feite de ganse dag buiten hadden gelopen en geleidelijk afkoelden door het koude weer want bij thuiskomst waren we nog niet volledig opgewarmd. Een warme douche, een fleece-deken en een warme chocomelk op grootmoeders wijze met echte cacao deed niet veel later indommelen. Moe maar zeer tevreden over deze trip.

Nog een speciale dank aan Daphné en Patrick voor echt mooie foto's tijdens de tocht en de lekkere dram op het einde van de trip, merci.

Op 3 februari 2015 hield Stuart woord en ging terug naar de begraafplaats in Brugge om de graven de gesneuvelden in burger graven te fotograferen. Aangekomen op de begraafplaats toch eerst even kijken of het 'PRWWI In Remembrance' kruisje er nog staat. Alhoewel het plat lag, was hij toch leuk verrast dat het er nog was. Na het kruisje samen met een ander 'In Remembrance' kruisje terug gezet te hebben ging hij op weg naar de burgergraven naast het militaire kavel. Tijdens het fotograferen was Stuart toch wel verrast dat het er zo veel waren. Sommige graven waren duidelijk leesbaar andere daarentegen niet meer. Bij het graf van Soldaat Vital Vrielynck passeerde een man op wandel met zijn hond. De man stopte om te kijken wat Stuart aan het doen was. Nadat Stuart de foto's had genomen wist de man te vertellen dat hij zelf ook een Vrielynck was en dat hij alle graven van de Vrielynck's op deze begraafplaats had gefotografeerd op exact dezelfde manier dan Stuart net deed, eerst het graf dan de tekst en tot slot de foto. Stuart vertelde waar hij mee bezig was en legde kort uit waar we met PRWWI mee bezig waren. De man vertelde dat we dan nog veel werk hadden en ging verder. Stuart besloot dat wanneer we onze kilt aanhebben de mensen toch een grotere interesse hebben en ging verder met zijn zoektocht. Tijdens ons bezoek in december hadden we niet de tijd om achter de vier andere 'Onbekende Soldaten' te zoeken. Omdat er geen exacte plaats werd gevonden ging Stuart verder de begraafplaats op. Niets wees op onbekende militairen dus dan maar terug naar het militaire kavel. Daar vond hij twee keer twee onbekende soldaten langs de midden gang van het smalste deel van het militaire kavel. Dit zou toch wel teveel toeval zijn. Na deze gevonden te hebben besloot Stuart om terug naar huis te gaan want het was toch wel heel koud ook al was hij warm aangekleed.

Oorlogsinvalide Pierre Lambrecht. Overleden 7 januari 1925.
Ofwel wordt zijn zerk goed onderhouden ofwel heeft het de tand des tijds goed doorstaan.

Soldaat Firmin Julien Nieuwejaers. 7de Linie.

Gesneuveld 3 november 1918, 22 jaar.

Soldaat Alfons Leopold Ricquier. 24ste Linie.

Gesneuveld 11 oktober 1918, 30 jaar.

Soldaat Germain Caestecker. 4de Jagers te Voet.

Gesneuveld 31 oktober 1918, 23 jaar.

Soldaat Evariste Reynghout. 6de Genie.

Gesneuveld 30 mei 1917, 19 jaar.

Soldaat Firmin Joseph Marie Loesberg. 8ste Linie.

Gesneuveld 6 juni 1915, 18 jaar.

Soldaat Eduard Isselée. 10de Linie.

Gesneuveld 3 mei 1916, 19 jaar.

Soldaat 2de Klas Joseph Emile Alphonse De Bois. 11de Linie.

Eén van de twee De Bois’ hier begraven. Familie?

Gesneuveld 17 februari 1917, 28 jaar.

Soldaat Arthur Jozef De Buyzere. Vervoerkorps.

Gesneuveld 10 juli 1917, 34 jaar.

Soldaat Vital Vrielynck. 15de Linie. Gesneuveld 21 maart 1918, 26 jaar. Net toen ik deze zerk stond te fotograferen kwam er een man met hond voorbij en stopte. Toen ik mijn foto’s genomen had wist de man, ook een Vrielynck, mij te vertellen dat hij nog een foto had met het portret op de zerk en dat hij alle Vrielynck’s op de begraafplaats had gefotografeerd, net zoals ik deed.